کاربرد راهکارهای لجستیکی و بهینه سازی در برنامه ریزی عملیات شناور و عملیات انبار پایانه های کانتینری دریایی

عملیات تخلیه و بارگیری شناورها و عملیات هندلینگ و نگهداری تعلیقی کانتینرها در محوطه انبار، دو رکن اساسی از کلیت عملیات بندری در پایانه های کانتینری دریایی را شکل می دهند. اقتضائات  برنامه ریزی در این پایانه ها به قدری گسترده و پیچیده است که نمی توان انتظار داشت در یک رویکرد بهینه سازی، از سویی تمامی شاخص های ارزیابی عملکرد پایانه به حداکثر میزان خود برسند و از سوی دیگر، همگی محدودیت های محیط واقعی به درستی لحاظ گردند. طرح مسائل بهینه سازی با توابع هدفی نظیر حداقل کردن زمان بازگشت کشتی، حداکثر کردن نرخ بهره برداری تجهیزات و امکانات پایانه (برای مثال جرثقیل های دروازه ای، جرثقیل های موقعیت های چینش و فضای انبارش)، حداقل کردن تعداد جابجایی های زائد و غیر بهره ور کانتینرها در محوطه انبار و در اسکله، و حداقل کردن ناسازگاری تجهیزات ساکن و متحرک، نمونه هایی از این رویکردهای متفاوت می باشند. در لحاظ کردن محدودیت ها نیز تفاوت فراوانی میان انواع مدل های پیشنهادی به چشم می خورد. در این مقاله ما به مرور کلی مسائل عملکردی موجود در تصمیم گیری های اجرایی پایانه های کانتینری دریایی، در دو فاز عملیات شناور و عملیات محوطه انبار می پردازیم. رویکردهای مختلف در طرح این مسائل بررسی شده و فهرستی از آثار منتشر شده پیرامون این مباحث ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

پایانه کانتینری ، تخصیص پهلوگاه ، انبارش ، لجستیک ، بهینه سازی