ارائه مدلی برای سیستم های جمع آوری و هدایت آب های سطحی به منظور ساماندهی محیط شهری

از آنجا که سیستم جمع آوری آب های سطحی هنوز به عنوان مساله مهمی در طراحی بافت شهری در نظر گرفته نشده و مشکلات ناشی از آن به وضوح در سطح شهرها دیده می شود، لذا شایسته است که به این معضل اهمیت خاصی داده شود. در این مقاله سعی شده است تا با رازیابی ومقایسه سیستم های جمع آوری آب های سطحی در سطح شهرها، اعم از بزرگراه ها و یا خیابان ها و غیره، سیستمی ارائه شود تا علاوه بر ساماندهی هدایت آب های سطحی، در بهبود تردد عابرین به ویژه معلولین، ساماندهی حمل و نقل شهری و از همه مهمتر در مناسب سازی بافت شهری کارآمد باشد و همچنین در اجرا و طراحی شبکه راه های داخل شهری بهترین گزینه باشد. در طرح جامع شهرهایی همچون شهر تهران، توصیه می گردد که جوی های موجود روباز فعلی، با قطعات پیش ساخته بتنی پوشانده شود. هر چند در طرح امع برای توسعه آتی سیستم لوله توصیه شده، ولی این سیستم نمی تواند به صورت مجزا از سایر قیمت های شهر، در یک پروژه اجرا گردد. سیستم کانال های سرپوشیده، باوضع موجود شبکه آب های سطحی شهرها (مانند تهران) انطباق بیشتری نسبت به لوله داشته و فاقد بسیاری ازمعایب سیستم روباز است و لذا استفاده از این سیستم توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سیستم لوله ای ، کانال های روباز ، کانال های روبسته ، حمل و نقل درون شهری ، محیط شهری