بررسی نقش طبیعت و معماری طبیعت گرا در طراحی مجتمع های تجاری

یک اثر معماری، برخوردار از فرهنگ یک سرزمین در تجلی کالبدی خویش پیام آور بسیاری از عوامل محیطی پنهان جامعه است و در بیانی می توان اظهار داشت که یک اثر معماری انتقال دهنده ی تاریخ و اصالت یک جامعه است ملحوظ داشتن عوامل فرهنگی و هنری در طراحی بنا به احجام هویت بخشیده و مصالح در کنار هم آمده را به پایگاهی برای تامل و تفکر تبدیل می کند، اثری که در خشت به خشت آن تاریخ، فرهنگ و ذوق ایرانی نهفته است. احترام به طبیعت از دیر باز در فرهنگ معماری ایرانی ریشه دوانده است و چه بسا از دیر باز عشق و محبت نسبت به عناصر سود رسان طبیعت همچون آب،باد،خاک و... مثال زدنی می باشد.دراثر حاضر که دوران تخریب محیط زیست طبیعی انسان است چه بسا یک فضای صرفا تجاری و کاربردی در کنار طبیعت زیبای زنده رود مناسب پنداشته می شود و این فضا برای ایجاد و خلق اثری معماری با احترام به گذشته سرزمین از یک سو و توجه به طبیعت و همدلی و همزبانی با آن از سوی دیگر می تواند محلی برای تعامل و هم نشینی درفضایی که شاید آن را دورازطبیعت بدانیم ،فراهم آورد. در این مقاله به کمک مطالعات کتابخانه ای توجه به طبیعت و عناصر معماری طبیعت گرا در معماری مجتمع های تجاری مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مجتمع تجاری ، فضای عمومی ، طبیعت.