ضرورت توجه به کودکان در برنامه ریزی مجتمع های زیستی

از آنجا که کوودکان اینده هرجامعه ای را رقم می زنند و همچنین مفهوم برنامه ریزی که اساسا اینده نگری را مدنظر دارد لذا هدف این مقاله تاکید بر اهمیت توجه به نیازهای روحی و جسمی کودکان در برنامه ریزی فضای شهری و محیط متناسب با نیاز آنها در مجتمع های زیستی میباشد استفاده و تخصیص فضاهای عمومی موضوعی اساسی است و باید در مطالعات برنامه ریزی شهری درک زندگی روزانه کسانی که در شهر زندگی می کنند مورد بررسی قرارگیرد. این موضوع تجربه ای است که برای تمام افراد یکسان نیست زیرا متغیرهایی نظیر سن، جنس، گروه های اجتماعی و اقلیتهای قومی و نژآدی بر چگونگی درک زندگی شهری اثر گذارند در سالهای اخیر شیوه های مختلف استفاده از فضاهای شهری موضوع بسیاری از مطالعات در رشته های مختلف علوم نظیر انسان شناسی، جامعه شناسی و جغرافیا و معماری بوده است. از این رو در این مقاله با رویکردی کاربردی و با تکیه بر اطلاعات کتابخانه ای و میدانی با بهره گیری از تصورات ذهنی کودکان از فضا و اجزای ان و ویژگیهای محیط زندگی مورد علاقه آنان نسبت به ارائه پارامترهای فضایی، کیفی و محیطی زیستگاه مطلوب که اثرات سازنده ای درزندگی شهری خواهد داشت می پردازد.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی ، فضای زیستی کودکان ، خصوصیات محیطی ، عملکرد کیفی ، طراحی زندگی شهری