ساختار جریان و آبشستگی موضعی در اطراف پایه های پل تکی و دوتایی

در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی ساختار جریان در اطراف پایه­های پل استوانه­ای پرداخته شده است. به منظور بررسی اثر فاصله پایه­های پل بر آبشستگی و ساختار جریان پیرامون پایه، آزمایش­هایی در حالت­های تک پایه و دو پایه با دو فاصله متفاوت نسبت به هم در یک فلوم آزمایشگاهی به طول 15، عرض 7/0 و ارتفاع 6/0 متر انجام شده است. مولفه­های طولی، عرضی و عمقی سرعت متوسط جریان در حفره آبشستگی پیرامون پایه­ها در شبکه­ای از نقاط در چهار عمق 10، 15، 20 و 25 میلیمتری از بستر فرسایش­یافته با استفاده از یک دستگاه سرعت­سنج سه­بعدی صوتی داپلر اندازه­گیری گردید. بر اساس اطلاعات به­دست آمده، تغییرات مولفه­های سرعت در سه مقطع مختلف به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. نتایج نشان می­دهد که اثر متقابل دو پایه با فاصله کم روی یکدیگر باعث تشدید فرآیند آبشستگی در فاصله بین دو پایه و محل پایه دوم گردیده است. همچنین افزایش تعداد پایه­ها منجر به توسعه عرضی حفره آبشستگی و در نتیجه افزایش حجم گودال آبشستگی شده است. از طرفی دیگر، تغییرات سرعت و تغییرات شکل حفره روند مشابهی را دنبال می­کنند. به طور کلی نتایج نشان­دهنده تاثیر قابل­توجه فاصله بین پایه­ها بر میدان جریان و آبشستگی موضعی بستر است که بایستی در مرحله طراحی به دقت مورد توجه قرار گیرد. همچنین، مقایسه­ای بین دقت برخی مدل­های متداول در برآورد حداکثر عمق آبشستگی در اطراف پایه­های تکی و دوتایی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

فرسایش ، رسوب ، رودخانه ، سرعت جریان ، سیلاب