شیوع استرابیسم و هتروفوریا درکودکان 3 تا 6 سال شهر بجنورد درسال1395

هدف: هدف از این مطالعه تعیین شیوع استرابیسم و هتروفوریا در کودکان 3 تا 6 ساله شهرستان بجنورد ایران سال1395می باشد. روش بررسی: در مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی و مبتنی بر جمعیت، ازتعداد 6600 کودک که برای غربالگری بینایی به پایگاه های مهدکودک شهرستان بجنورد مراجعه نمودند و از بین آن ها 1100 کودک 3 تا 6 ساله مشکوک به مشکلات بینایی ارزیابی شدند. معاینات شامل تعیین حدت بینایی ،تعیین عیوب انکساری با استفاده از قطره سیکلوپلژیک (سیکلوپنتولیت 1%) و کاور تست یکطرفه و آلترنیت ( برای بررسی استرابیسم و هتروفوریا ) بودند. یافته ها: شیوع استرابیسم (0/51 %-0/21 % با فاصله اطمینان 95%)  0/36 %  تخمین زده شده است. بین استرابیسم با جنسیت و سن ارتباط معناداری وجود نداشت (0/05 استرابیسم مشاهده شده در افراد تحت مطالعه ایزوتروپیا (با شیوع 0/21 % در دور و 0/24 % در نزدیک) بود. 4/1 % افراد دارای استرابیسم، آستیگماتیسم داشتند.  شیوع هتروفوریا در 1100 کودک معاینه شده 22/9 % که بیشترین نوع آن اگزوفوریا  (19/4 %) بود. 31/5 %  افراد نزدیک بین اگزوفوریا  داشتند در حالی که این میزان در کودکان امتروپ (19/09 %) و دوربین (16/4 %) کمتر بود. 1/3 %  از اختلالات بینایی در این کودکان به علت استرابیسم بود. نتیجه گیری:   با توجه به شیوع استرابیسم، تشخیص اولیه و درمان آن در سنین کودکی می تواند از آسیب ها و اختلالات بعدی بینایی در این کودکان جلوگیری کند. استفاده از این یافته ها در طرح ریزی برای غربالگری کودکان می تواند خدمات اپتومتریک را بهبود ببخشد. 

کلیدواژه ها:

کودکان ، استرابیسم ، هتروفوریا ، ایزوتروپیا ، اگزوتروپیا