ارائه چهارچوب برای شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر تحمل ریسک های ایمنی کارگران ساختمانی (مطالعه موردی : شهرستان خرم آباد)

زمینه و هدف: صنعت ساختمان سازی یکی از حوزه هایی است که بخش اعظمی از حوادث شغلی را به خود اختصاص دادهاست. یکی از مهمترین دلایل این حوادث، رفتارهای نا ایمن کارگران ساختمانی است. با توجه به آنکه میزان تحمل ریسککارگران به عنوان یکی از دلایل اصلی رفتارهای نا ایمن آن ها محسوب می شود.مواد و روش ها: در این پژوهش به شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر تحمل ریسک های ایمنی کارگران ساختمانی پرداختهشده است. در این راستا ابتدا عوامل موثر بر تحمل ریسک های ایمنی کارگران ساختمانی تدوین گردید و سپس جهت ارزیابیاین عوامل، پرسشنامه ای مشتمل بر 3 بعد طراحی گردید. برای بررسی روایی پرسشنامه از روش نسبت روایی محتوا (CVR) وشاخص روایی محتوا (CVI) و برای محاسبه پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. برای سنجش رابطه هر یک ازابعاد با تحمل ریسک های ایمنی از تحلیل عاملی مرتبه دوم استفاده و مدلی با اقتباس از برونداد نرم افزار لیزرل (SEM)ترسیم گردید. نتایج نشان داد که متوسط مقدار CVR و CVI کل سوالات پرسشنامه به ترتیب برابر 0.49 و 0.84 بنابراینروایی پرسشنامه تائید گردید.. ضریب آلفای کرونباخ نیز، 0/854 بدست آمد و بدین ترتیب پایائی پرسشنامه بسیار مطلوبارزیابی گردید.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل عاملی صورت گرفته نشان داد که بین تحمل ریسک های ایمنی کارگران ساختمانی با 9عامل دانش و تجربه ، آموزش ایمنی ، درک ذهنی افراد ، پذیرش ایمنی ، ویژگی های کار ، ریسک پذیری ، حمایت کارکنان ، تعهد مدیریت و قوانین ایمنی و بهداشت ، ارتباط معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که استفاده از افراد باتجربه در محیط کار، آموزش اثربخش ایمنی و حمایتمدیریت از ایمنی موجب کاهش تحمل ریسک های ایمنی کارگران ساختمانی می گردد. بنابراین جهت کنترل میزان ریسکپذیری افراد، استفاده از افراد آموزش دیده و خبره و برگزاری دوره های آموزش ایمنی عمومی و تخصصی جهت ارتقاء سطحدانش ایمنی افراد، برنامه ریزی های مهندسی و مدیریتی به منظور کنترل ریسک، ایجاد سیستم های نظارتی قدرتمند وسیستم های تشویق و تنبیه موثر بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تحمل ریسک ایمنی ، ریسک پذیری ، مدل معادلات ساختاری