تحلیل مسیرعوامل موثر بر فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های دولتی و خصوصی
محل انتشار: یازدهمین همایش سراسری بهداشت و ایمنی کار
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 792
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCOHS11_435
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: فرهنگ ایمنی بیمار به عنوان یکی از مولفه های اصلی کیفیت خدمات سلامت جزء اولویت های مهممطالعات حوزه سلامت به شمار می آید. با توجه به اهمیت این موضوع مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه دیدگاه کارکنانخدمات درمانی در زمینه فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های دولتی و خصوصی و بررسی اثر عوامل موثر بر فرهنگ ایمنیبیمار در بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر تهران انجام پذیرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی نمونه 1203 نفری از کارکنان خدمات درمانی شاغل در سه بیمارستان دولتی وسه بیمارستان خصوصی شهر تهران که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. جهت جمع آوریداده ها، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش و پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار استفاده گردید از نرمافزارهای SPSS نسخه 22 و Amos نسخه 23 و جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده گردید.یافته ها: 867 (72/57%) زن و 747 (27/43%) مرد با متوسط سنی 7/66±33/88 بررسی شدند. میانگین درصد پاسخ های مثبت به پرسشنامه فرهنگ ایمنی در بیمارستان های دولتی و خصوصی به ترتیب برابر 65/5 و 58/3 درصد بود. نقاط قوتفرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های دولتی سه بعد فرهنگ ایمنی شامل پاسخ غیر تنبیهی به خطاها و اشتباهات (80%)،بهبود سازمانی/ یادگیری سازمانی (79/77%)، درک کلی از ایمنی بیمار (79/77%) و در بیمارستان های خصوصی دو بعد پاسخ غیر تنبیهی به خطاها و اشتباهات (71/41%) بهبود سازمانی/ یادگیری سازمانی (69/24%) و کارگروهی بین واحدها (62/35%) بود. نوع بیمارستان و نوبت کاری بر روی امتیاز کسب شده از ابعاد پرسشنامه فرسودگی شغلی و کیفیت ایمنی بیمار تاثیر گذار بودند (Pvalue<0.05). نتایج تحلیل مسیر نشان دهنده کفایت مدل ارائه شده (RMSEA=0.024) بود.نتایج نشان تاثیر منفی نوبتکاری (β=-0/791)، نوع بیمارستان (β=-0/147) و فرسودگی شغلی (β=-0/554) بر رعایتفرهنگ ایمنی بیمار بود.نتیجه گیری: اقدامات مدیران برای بهبود ایمنی، ارائه بازخورد در رابطه با خطاها، زمینه سازی برای تناوب گزارش دهیحوادث و تبادل اطلاعات مربوط به بیمار در بیمارستان های تحت مطالعه جهت ارتقای فرهنگ ایمنی بیمار ضروری بنظر میرسد. همچنین با توجه به تاثیر منفی نوبتکاری و فرسودگی شغلی بر رعایت فرهنگ ایمنی بیمار میتوان با برنامه ریزی ومدیریت درست این متغیرها جهت بهبود فرهنگ ایمنی اقدامات لازم را طراحی نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرحسین خوش اخلاق
دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران
فریدون لعل
دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران
الهام خاتونی
دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سعید یزدانی راد
دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران
علی شیدایی
دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران