بررسی نقش نوبت کاری بر وضعیت خلقی پرستاران

زمینه و هدف: نوبت کاری باعث اختلال در ریتم طبیعی بدن و اثرات سوء بر سیستم های مختلف بدن از جمله سیستماعصاب مرکزی، تغییرات رفتاری و شناختی، اختلالات خواب و همچنین تغییر در خلق و خوی افراد می شود. نوبت کاری علاوهبر تاثیر در زندگی خصوصی، باعث کاهش هوشیاری و بهره وری در شغل افراد نیز می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی اثراتنوبت کاری بر خلق و خوی پرستاران و بررسی ابعاد مختلف خلقی مثبت و منفی آن ها انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 426 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکیمشهد به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به دو گروه شاهد (ثابت صبح) و مورد (نوبت کار) تقسیم شدند. این دوگروه از لحاظ جنسیت، سن و سابقه کاری با هم همسان بودند. دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و نسخه فارسی پرسشنامه8 عاملی برومز (جهت آنالیز عملکرد خلقی) توسط پرستاران تکمیل گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 24 وآزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تی مستقل مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد نمرات خستگی، تنش، افسردگی، سردرگمی و خشم در گروه مورد به طور معناداری بیشتر از گروهکنترل بود. (p<0.05) نمرات سرزندگی، شادکامی و آرامش در گروه کنترل به طور معناداری بالاتر از گروه مورد بود (p<0.05).نتیجه گیری: نوبت کاری با اثر بر سیستم اعصاب مرکزی باعث تغییر خلق و خوی افراد در حوزه های مختلف مثبت و منفیخلقی می شود.

کلیدواژه ها:

نوبت کاری ، پرستار ، خلق و خو ، پرسشنامه برومز