بررسی نقش برنامه مداخله ای آموزشی ارگونومی ایمنی بر بهره وری کارگران

زمینه و هدف: سلامت شاغلین از جمله موارد مهمی است که می تواند بر بهره وری و شرایط اقتصادی سازمان اثرگذار باشد.هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر برنامه مداخله ای ارگونومی- ایمنی بر بهره وری کارگران یک صنعت مونتاژ بود. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای روی 54 کارگر سالن مونتاژ یک صنعت الکترونیک که شرایط کاری مشابهی داشتندانجام شد. برای ارزیابی وضعیت ارگونومی محل کار از روش QEC و برای ارزیابی بهره وری از پرسشنامه هرسی- گلد اسمیت استفاده گردید. با شناسایی نقایص موجود اقدام به تدوین یک برنامه جامع در قالب آموزش، پخش فیلم و نصب پوستر، تغییرچینش قطعات شد. به فاصله سه ماه از انجام مداخلات مجددا وضعیت ارگونومی و بهره وری اندازه گیری شد. داده ها توسطنرم افزار R و آزمون هایی مانند تی زوجی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره کل بهره وری و میانگین امتیاز کل بدن روش QEC قبل از مداخله به ترتیب برابر 75/24 و 99/40 به دست آمد. پس از انجام مداخلات میانگین امتیاز کل بهره وری برابر 80/16 و میانگین امتیاز کل بدن روش QEC برابر97/92 به دست آمد. تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی نمایانگر این بود که اختلاف مقادیر امتیازات بهره وری معنادار بوده (P-value<0/05) و بهره وری بهبود یافته بود اما اختلاف مقادیر امتیاز کل بدن روش QEC معنادار نبود (P-Value<05/0) و بنابراین تغییر محسوسی در این زمینه مشاهده نگردید.نتیجه گیری: انجام مداخلات ارگونومی- ایمنی تاثیر مثبتی بر نمره بهره وری داشت اما بر وضعیت ارگونومی محیط کار تاثیر معناداری نشان نداد. به نظر می رسد تمرکز بیشتر بر مداخلات مهندسی می تواند کارساز باشد. پیشنهاد می شود در مطالعاتآتی بر روی مداخلات فنی و مهندسی به صورت عمیق تر و بیشتر تاکید گردد.

کلیدواژه ها:

مداخله ارگونومی ایمنی ، بهره وری ، QEC ، آموزش