استفاده از صندلی نوآورانه ایستاده- نشسته به منظور بهبود وضعیت ارگونومیکی مسافران ایستاده در اتوبوس درون شهری

زمینه و هدف: امروزه یکی از معضلات اساسی کلان شهر ها حمل و نقل درون شهری می باشد. به دلیل کمبود وسایل حملو نقل عمومی درون شهری و گسترش روز افزون کلان شهر ها، بیش تر مسافران این وسایل در حالت ایستاده سفر می کنند.این وضعیت منجر به کاهش استقبال و استفاده مردم بویژه سالمندان از این وسایل می شود. بنابراین هدف از مطالعه پیش روبهبود وضعیت ارگونومیکی مسافران ایستاده با استفاده از صندلی ابداعی- ارگونومیکی ایستاده- نشسته در اتوبوس درون شهری می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 8 فرد سالمند شرکت داشتند. به منظور ارزیابی ارگونومیکی صندلی ابداعی ایستاده- نشسته و مقایسه باحالت ایستاده در اتوبوس شهری از روش های دستگاهی الکترومیوگرافی و ذهنی مقیاس بورگ استفاده شد. نتایجبه دست آمده از فعالیت عضلانی ساق پا و مقیاس بورگ در نرم افزار SPSS وارد و تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: میانگین نمره مقیاس بورگ برای احساس ناراحتی درک شده توسط مسافران در تمامی اندام ها به غیراز باسن درحالت ایستاده- نشسته کمتر از حالت ایستاده گزارش شد. همچنین فعالیت عضلانی عضله نعلی هر دو پا در هنگام استفاده از صندلی ابداعی ایستاده- نشسته به طور معنی داری کمتر از حالت ایستاده به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مقیاس بورگ و سیگنال الکترومیوگرافی، صندلی ابداعی ایستاده- نشسته توانست باعث بهبود معنی دار تنش عضلانی عضله نعلی و ناراحتی درک شده مسافران سالمند نسبت به حالت ایستاده- شود. بنابرایناین صندلی می تواند به عنوان وسیله ای مفید جایگزین حالت ایستاده در حمل ونقل عمومی درون شهری ازجمله اتوبوس گردد.پیشنهاد می شود پیش از به کارگیری عمومی این صندلی ابداعی ابتدا به صورت آزمایشی در یکی از خطوط مترو، BRT و یااتوبوس نصب و بازخورد مردمی جهت بهبود کارایی آن استخراج گردد.

کلیدواژه ها:

صندلی ایستاده نشسته ، ارزیابی ارگونومیکی ، اتوبوس درون شهری ، افراد سالمند