اثر محافظتی آتورواستاتین بر آسیب های کبدی ناشی از کادمیم کلراید در موش صحرایی

سابقه و هدف: ترکیبات کلرید کادمیوم (CdCl2) بطور گسترده در بسیاری از صنایع استفاده میشود و یک آلاینده صنعتی ومحیطی محسوب میشود که میتواند در بدن انباشته و بر روی اکثر بافت ها و سیستم های بدن به ویژه کبد اثر سمی ایجادکند. هدف از این مطالعه بررسی اثر آتورواستاتین (AT) بر روی آسیبهای حاصل از CdCl2 در کبد موش های صحرایی است.مواد و روش ها: در این مطالعه 56 موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. در تحقیق حاضراتورواستاتین mg/kg/day 20 به مدت 70 روز به صورت خوراکی و بعد از روز 1، کلرید کادمیوم (1، 2 و 3 میلی گرم برکیلوگرم) از روز 8 تا روز 15 به صورت داخل صفاقی (ip) داده شد. 24 ساعت بعد از آخرین آزمایش حیوانات با دوز بالایپنتوباربیتال بیهوشی کامل و سپس نمونه گیری خون انجام شد و سپس بافت کبد برای آنالیز پارامترهای بیوشیمیایی وهیستوپاتولوژی مورد مطالعه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری آنالیز ANOVA ، تست تعقیبی توکی و درسطح معنی داری P<0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که CdCl2 به طور معنی داری بصورت وابسته بهدوز سطح سرمی آسپارتات ترانس آمیناز (AST)آلانین ترانس آمیناز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) را افزایش و سطح مالون دی آلدئید (MDA)، سوپراکسید دیسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و گلوتاتیون (GSH) را در کبد کاهش می دهد. مطالعه هیستوپاتولوژیک نیز نشان دادکه CdCl2 سبب آسیب در بافت کبد میشود و AT؛ (20 میلی گرم / کیلوگرم) به طور قابل ملاحظه ای سمیت کبدی ناشی از CdCl2 را کاهش میدهد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد آتورواستاتین موجب محافظت بافت کبد در مقابل آثار سمی حاصل از CdCl2در موش های صحرایی نر شده است.

کلیدواژه ها:

کلرید کادمیوم ، سمیت کبدی ، آتورواستاتین ، آنتی اکسیدان ها ، آنزیم های کبد