بررسی ارتباط مواجهه صوتی با اختلال روانی و شاخص توانایی کار شاغلین صنایع سازنده قطعات خودروسازی

زمینه و هدف : صدا به عنوان یکی از عوامل شایع زیان آور محیط های کاری، به ویژه درصنایع خودروسازی است که سبببروز مشکلات جسمانی و روانی افراد می شود. لذا این مطالعه باهدف بررسی تاثیر مواجهه صوتی براختلال روانی و شاخصتوانمندی کار شاغلین صنعت خودروسازی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی- توصیفی، 325 نفر از شاغلین یک گروه صنعتی تولید قطعات خودرو در هفت گروه که در معرض مواجهه صوتی مختلف قرار داشتند مورد بررسی قرار گرفته و تماس روزانه فردی باصدا برای هرکدام از گروه هابا رعایت استاندارد ISO9612 توسط دستگاه تراز سنج صوت کالیبره شده SVANTEK-971 اندازه گیری شد. بعد از آناختلال روانی و شاخص توانایی کار شاغلین به ترتیت با استفاده از پرسشنامه های پریشانی روانی کسلر و فرم کوتاه شدهشاخص توانایی کارتعیین گردید. در ادامه با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 اطلاعات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیلقرارگرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار اختلال روانی و شاخص توانایی کار برای کل شاغلین بترتیب 3/45±23/46 و 6/14±37/43بدست آمد. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی نشان داد که بین مواجهه صوتی با اختلال روانی و شاخص توانایی کار در بین گرو های شغلی سنی و سابقه کاری ارتباط معناداری ازنظر آماری وجود دارد (P-Value 0/05<). به طوری که با صرف نظر از اثر سایر متغیرها می توان گفت که به ازای هر دسی بل افزایش مواجهه صوتی 0/37 بر اختلال روانی افزوده می شود و 0/07 از شاخص توانایی کار کاسته می شود. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصله، مواجهه صوتی می تواند به نوبه خود منجر به اختلالات روانی و تاثیر بر شاخص تواناییکار شاغلین شود. در این مطالعه افرادی که مواجهه صوتی بیشتری داشتند، اختلال روانی بیشتر و شاخص توانایی کار کمتریداشتند. باتوجه به مواجهه غیرمجاز با صدا در بعضی از واحدهای این گروه صنعتی و تاثیر منفی برسلامت روان و شاخصتوانایی کار، لزوم رعایت اقدامات کنترلی و حفاظتی در برابر صدا در این واحدها ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

مواجهه صوتی ، شاخص توانایی کار ، سلامت روان ، شاغلین صنعت تولید قطعات خودرو