ارزیابی مواجهه شاغلین با پرتو مادون قرمز و ماورای بنفش و تاثیر تجهیزات حفاظ چشمی: مطالعه موردی درصنعت سیمان

زمینه و هدف: شاغلین در معرض تابش پرتو های مادون قرمز و ماورای بنفش در صنایع مختلف می باشند. اندام های هدفاین پرتو ها شامل پوست و چشم بوده که پرتو مادون قرمز با تولید حرارت و سوختگی و پرتو ماورای بنفش بصورت صدماتیبرمبنای اثرات فوتوشیمیایی و سوختگی بر اندام هدف تاثیر می گذارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی مواجه شغلی کارگران بااین پرتوها و بررسی تاثیر تجهیزات حفاظت چشمی در صنعت سیمان انجام گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه بصورت موردی انجام گرفت و جامعه مورد مطالعه واحدهای صنعت سیمان بود. اندازه گیری برایتمام شاغلین در دسترس و در معرض مواجهه با پرتو در 3 ناحیه جلو شیلد ، پشت شیلد یا عینک و روی دست مورد اندازهگیری قرار گرفت. ابزار مورد استفاده دستگاه Hagner مدل EC1-IR و دستگاه Hagner مدل EC1 UV-A می باشد. دادههای بدست آمده با میزان حدود مجاز مواجهه شغلی ایران مقایسه گردید.یافته ها: اندازه گیری ماورای بنفش در 36 ناحیه مختلف انجام شد و در 13 مورد (جوشکاری الکترود 7018 و 6013 جلوشیلد) از اندازه گیری ماورای بنفش بیشتر از حد مجاز بود. اندازه گیری پروتو مادون قرمز نیز در 20 ایستگاه کاری انجامگرفت که در 10 مورد (اپراتور کوره (جلو شیلد)، کوره آزمایشگاه شیمی (جلو شیلد) و کوره پری هیتر (جلو شیلد)) از اندازهگیری مادون قرمز بیشتر از حد مجاز بود.نتیجه گیری: اندازه گیری مادون قرمز و ماورای بنفش در ایستگاه ها نشان داد میزان مواجهه در صورت استفاده از شیلدپایین تر از مجاز می باشد. در جوشکاری برق بهتر است که از ماسک های حفاظتی بجای عینک استفاده شود و برای محافظتپوست دست از دستکش مناسب استفاده شود. درجه تیرگی لنز ماسک بایستی مناسب (کدورت تقریبی 14-10) انتخاب گردد. همچنین باید به شاغلین آموزش های لازم در مورد خطرات چشمی و پوستی اشعه مادون قرمز و ماورای بنفش دادهشود. چشم و پوست تمام شاغلین به طور منظم مورد بررسی و معاینه قرار گیرد تا از اختلالات و ایجاد بیماری در این دوعضو مهم بدن پیشگیری شود.

کلیدواژه ها:

پرتو مادون قرمز ، پرتو ماورای بنفش ، مواجهه شغلی