بررسی ارتباط بین مواجهه با صدای شغلی و پرفشاری خون

مقدمه: صدا یکی از مهم ترین و رایجترین ریسک فاکتور های فیزیکی محیط کار می باشد که مواجهه با آن علاوه برتاثیراتشنیداری می تواند منجر به تاثیر غیر شنیداری نظیر اختلال در عملکرد سیستم قلبی- عروقی شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین مواجهه با صدا و شیوع پرفشاری خون بود.مواد و روش ها: 518 شرکت کننده در این مطالعه بر اساس نتایج اندازه گیری صدا در سه گروه قرار داده شدند . گروه :highکارگرانی که در مواجهه با صدای بزرگترومساوی از 95 دسی بل، گروه medium: کارگرانی که در مواجهه با صدای 75-94دسی بل و گروه low: کارگران که در مواجهه با صدای کمتر از 75 دسی بل قرار داشتند. اطلاعات دموگرافیک شرکنکنندگان در قالب یک چک لیست اطلاعاتی در زمان سنجش فشار خون توسط پزشک نیروگاه جمع آوری گردید. در اینمطالعه از مدل رگرسیون لوجستیک به منظور تعیین ریسک ابتلا به پرفشاری خون در کارگران استفاده شد.یافته ها : در این مطالعه شیوع پرفشاری خون در سه گروه high, medium, low به ترتیب برابر 3/5، 4/3، 12/7 درصد بود.اگر چه تفاوت معناداری در فراوانی پرفشاری خون در 3 گروه وجود داشت با این وجود این اختلاف تنها در گروه high نسبت به low از نظر آماری معنادار بود (p<0.05). در این مطالعه ریسک ابتلا به پرفشاری خون در گروه high و mediumنسبت به گروه low بر اساس نتایج مدل رگرسیون لوجستیک تطبیق داده بر اساس متغیر های جمع آوری شده به ترتیب(OR= 4.86; 95%CI=1.87-12.6; P= 0.001) و (OR= 2.70, 95%CI=0.98-7.43; P= 0.055) تخمین زده شد.نتیجه گیری : نتایج مطالعه ما نشان داد که مواجهه با تراز های بالای صدا (بیشتر و مساوی 95 دسی بل) می تواند ریسکابتلا به پرفشاری خون را بطور معناداری افزایش دهد. با توجه به اینکه پرفشاری خون یکی از مهم ترین ریسک فاکتورها درجهت ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی می باشد پیشنهاد می شود مداخلات فنی- مهندسی و مدیریتی در جهت کنترل و پیشگیری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

صدا ، پرفشاری خون ، کارگران