کلاس معکوس: کارایی آموزشی و تاثیر آن بر عملکرد درسی و بار شناختی ادراک شده دانشجویان(مورد مطالعه: درس فناوری اطلاعات در روان شناسی، دانشگاه پیام نور)

این پژوهش با هدف مقایسه کارایی آموزش به روش معکوس و روش معمول بر عملکرد درسی و میزان بار شناختی ادراک شده دانشجویان رشته روان شناسی در درس فناوری اطلاعات در روان شناسی انجام شد. در این بررسی از روش پژوهش شبه آزمایشی، طرح دوگروهی با پیش­آزمون و پس­آزمون استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته روان شناسی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در نیم سال اول تحصیلی (1397-1396) بود. برای انتخاب نمونه ابتدا بر اساس ملاک­های ورود افراد انتخاب شدند و سپس به تصادف در گروه­های کنترل و آزمایش جایگزین شدند. این مطالعه در نیم سال اول تحصیلی 1396/1397 در هشت جلسه اجرا شد. قبل بعد اجرا، از آزمون پژوهشگر ساخته عملکرد درسی در درس فناوری اطلاعات در روان شناسی در دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. همچنین در پایان هر جلسه تدریس در دو گروه پرسشنامه خودگزارش­دهی بار شناختی پاس و ون­مرینبوئر (1993) اجرا گردید. جهت تحلیل داده­های آماری از تحلیل کوواریانس یک راهه (ANCOVA)، سنجش تکرار، نمره z و آزمون t مستقل به کمک نرم افزار SPSS نسخه 23 بهره گرفته شد. یافته­ها نشان داد که گروه آزمایشی، عملکرد درسی بالاتر و بار شناختی پایین­تر از گروه کنترل داشتند. همچنین یافته­ها نشان داد که کارایی آموزشی در گروه آزمایشی بالاتر از گروه کنترل است؛ بنابراین آموزش به روش کلاس معکوس، رویکردی مفید در آموزش عالی محسوب می­شود.

کلیدواژه ها:

بار شناختی ، روش معکوس ، عملکرد درسی ، کارایی آموزشی