بررسی خاصیت خودتمیزشوندگی لایه نازک اکسید روی اصلاح شده با کامپوزیت PTFE-SiO2

پیشرفت علم در زمینه های متعدد علمی باعث شده تا امروزه از فناوری های جدیدی به منظور ایجاد آرامش و آسایش برای انسان ها و از همه مهم تر کاهش مصرف منابع انرژی و هزینه های مربوط به ساختمان ها بهره های فراوان برده شود. فناوری نانو به دلیل توانایی دگرگون کردن ویژگی های بنیادین مواد و حل مشکلات ساختایر، زمینه ساز ایجاد محصولاتی جدید با ویژگی های نوین شده است که افزون بر کارایی و بازدهی بیشتر عملکردی، از دوام بیشتری نیز برخوردارند. در این میان نانو پوشش های فوق آب گریز با ویژگی خود تمیزشوندگی یکی این موارد جدید در این حوزه بشمار می رود. در این پژوهش ابتدا زبری هایی در مقیاس میکرو و نانو با استفاده از لایه نشانی اکسید روی (ZnO) بر روی سطح مس ایجاد شد سپس جهت کاهش انرژی سطحی، نمونه ها در محلولی از کامپوزیت نانوذرات پلیمر در زمان های مشخص پوشش دهی شد. ساختار و مورفولوژی پوشش با تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی موردمطالعه قرار داده شد. همچنین ویژگی خود تمیز شوندگی این سطوح مورد ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اکسید روی ، SiO2 ، فوق آب گریز ، PTFE ، خودتمیزشوندگی