از خطاپوشی تا خطاشناسی: پیشنهاد رویکرد خطاشناختی در فرایند یاددهی-یادگیری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 436

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FSCHOOL01_140

تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

هدف این پژوهش بررسی نقش خطاها در فرایند یاددهی- یادگیری و ارائه رویکردی جدید در این زمینه است.برای این منظور از روش توصیف، تحلیل و مفهوم پردازی استفاده شده و مسئله پژوهش (نقش خطاها در فرایندیاددهی-یادگیری) از منظری معرفت شناختی مورد توجه قرار گرفته است. با اینکه برخلاف رفتارگرایی دررویکرد شناختی و به ویژه سازهگرایی به ارزش و اهمیت خطاها در یادگیری تاکید شده است اما بحث یادگیریاز خطاها همچنان عرصه ای است که در پژوهش های تربیتی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. از این رو، ضمن بررسی نقش خطاها در اکتساب دانش و در یادگیری، به ارائه توصیفی از دو نوع مواجهه با خطاها درتعلیم و تربیت پرداخته میشود. برای این منظور دو شیوه برخورد خطاپوشانه مطرح می شود: 1) خطاپوشی منفی ، که در آن میزان خطاها صرفا به منظور ارزشیابی دانسته های دانش آموز مورد استفاده قرار می گیرد و ازاستفاده از خطاها برای بهبود یادگیری غفلت می شود؛ 2) در خطاپوشی مثبت ، ضمن برخوردی انگیزنده با خطاها، از آنها به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده می شود. بررسی وضعیت تربیتی جاری نشان دهنده غلبه خطاپوشی منفی است. برای تغییر این وضعیت و جایگزین نمودن خطاپوشی مثبت ، رویکرد خطاشناختی در فرایند یاددهی-یادگیری پیشنهاد میشود. این رویکرد خطاها را از دو وجه معرفت شناسی سلبی و معرفت شناسی ایجابی مورد توجه قرار داده، رهنمودهایی را برای استفاده مثبت و سازنده از خطاها پیشنهاد می کند.

نویسندگان

موسی توماج ایری

دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه تهران

افضل السادات حسینی دهشیری

دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران