مقایسه تحلیل مودال حالت بردار ریتز (Ritze ) و بردار ایگن (Eigen) بر مبنای تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی (Nthl)
محل انتشار: فصلنامه آنالیز سازه -زلزله، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 735
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASE-16-4_003
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1399
چکیده مقاله:
امروزه نیازهای موجود در طراحی سازهها از جمله وزن کم و استحکام بالا در علم مهندسی سازه، امکان ایجاد ارتعاشات ناخواسته و مخرب را در این سیستمها افزایش داده است. همچنین استفاده از نرمافزارهای کامپیوتری برای مدلسازی نمیتواند به تنهایی به طور دقیق رفتار دینامیکی سازه ساختمانی را پیشبینی نماید. به همین دلیل رویکردی اساسی به تکنیکهای تجربی ایجاد شد و سبب ایجاد پیشرفت در زمینه آنالیز مودال گردید. در سالهای اخیر آنالیز مودال به عنوان ابزاری جهت تعیین و ارتقا مشخصات دینامیکی سازهها استفاده شده است: مدهای ارتعاشی بدست آمده از تحلیل مودال برای فهم صحیح رفتار سازه مفید میباشد. همچنین از مدهای بدست آمده از آنالیز مودال در تحلیلهای تاریخچه زمانی مودال و تحلیل شبه دینامیکی طیف پاسخ نیز استفاده میگردد. نکته قابل توجه در تحلیل مودال این مطلب میباشد که در هنگام استفاده از تحلیل مودال دو نوع حالت تحلیلی با نامهای حالت بردار ویژه و حالت بردار ریتز وجود دارد. یافتن بهترین روش بین دو حالت در تحلیل مودال بر روی پاسخهای سازهها بسیار مهم میباشد، تا به امروز مطالعاتی گسترده و جامع در این زمینه صورت نگرفته است. با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش به بررسی ارزیابی دقت بین دو حالت بردار (ریتز) و (ایگن) در تحلیل مودال پرداخته خواهد شد. در انتها مشاهده شد که تحلیل مودال ناشی از بردار ایگن دقت بیشتری نسبت به بردار ریتز دارد و نتایج حاصل از تحلیل مودال ایگن به واقعیت نزدیکتر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید علی موسوی داودی
کارشناس ارشد سازه-مرکز آموزش عالی طبری بابل
مرتضی نقی پور
استاد دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل