تعیین پیکر بندی بهینه میرا گرهای فلزی در قاب فولادی با استفاده از روش تحلیل زمان مداوم

استفاده از میراگرهای فلزی یکی از روشهایی است که به منظور کاهش پاسخ سازه در زلزله از طریق افزایش میرایی در سازه مورد استفاده قرار می گیرد طراحی بهینه سازه براساس عملکرد آن با چنین میراگرهایی نیازمند تحلیلهای بسیار زیاد و حجیم می باشد روش تحلیل زمان دوام بعنوان روشی سریع می تواند در این راستا به کار گرفته شود روش مذکور یک روش رانشی دینامیکی در تحلیل لرزه ای سازه است که عملکرد لرزه ای سازه را تحت توابع شتاب افزاینده از پیش طراحی شده بررسی می نماید دراین مقاله با استفاده از این روش و بکارگیری از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک راهکار تعیین پیکربندی بهینه میراگرها در طبقات ساختمان ارائه شدهاست همچنین با ارائه یک مثال عددی که در مدلسازی آن از نرم افزار Opensees2.,2.1 استفاده شدها ست مزیت این روش در تخمین عملکرد سازه بهینه سازی شده مورد بررسی قرارگرفته و اثر پارامترهای مختلف میراگرهای فلزی بر عملکرد سازه مطالعه گردیده است.

کلیدواژه ها:

روش زمان دوام ، میراگر فلزی ، طراحی بهینه براساس عملکرد ، تحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی