ارزیابی توان اکولوژیک حوضه آبخیز نازلوچای برای کاربری سکونت شهری روستایی با استفاده از تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی

اهمیت به کارگیری روش های عقلانی و نظام مند در مدیریت و استفاده بهینه از منابع، به ویژه منابع طبیعی برای همگان روشن است توسعه نامناسب مناطق مسکونی و صنایع، سبب تخریب اراضی کشاورزی و منابع طبیعی و گسترش به سمت پهنه های آسیب پذیر نظیر، حوزه های سیلابی و نیز شیب های نامناسب را به دنبال دارد که در حقیقت باعث به هم خوردن تعادل و پایداری اکولوژیک در سرزمین می شود. ضرورت ارزیابی توان اکولوژیک کاربری توسعه شهری و روستایی به معنای عینیت بخشیدن به قابلیت بالقوه سرزمین مورد انتظار است هدف این تحقیق ارزیابی توان اکولوژیک حوزه آبخیز نازلوچای برای توسعه سهری و روستایی می باشد برای این منظور از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به همراه سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شد ابتدا سلسله مراتب فرآیند ارزیابی تشکیل شد و با استفاده از روش دلفی و نظرات متخصصان وزن معیارها و زیرمعیارها به دست آمدل. سپس نقشه های مربوط به هرکدام از زیرمعیارها تهیه شد و در نهایت در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی نقشه نهایی توان سکونتگاه شهری و روستایی منطقه تهیه شدت نتیجه حاصل از مطالعات ارزیابی توان و پهنه بندی اراضی حوضه آبخیز نازلو های نشان داد، 1 / 0 درصد از سطح منطقه دارای قابلیت درجه 1 و 23 / 15 درصد از منطقه دارای قابلیت درجه 2 است و 82 / 7 درصد سطح منطقه دارای توان درجه 3 و هم چنین 46 / 10 درصد از منطقه دارای توان درجه 4 است و 39 / 66 درصد از منطقه برای توسعه شهری و روستایی نامناسب می باشد ازاین رو در برنامه ریزی های آتی می بایست با توجه به ارزیابی ارائه شده در این محدوده فعالیت طبیعی و انسانی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توان اکولوژیک ، آمایش سرزمین ، سیستم تجزیه و تحیل سلسله مراتبی ، نازلوچای