بررسی راههای افزایش روحیه علمی پژوهشی در بین مدیران

پژوهش یک فرصت و لازمه‌ یک جامعه وسازمان سالم است و به علت کارکردها و پیامدهای مثبت فردی، سازمانی و اجتماعی آن است که همواره توجه دانشمندان، مربیان و مدیران سازمان‌ها و جوامع را برانگیخته است و برای حفظ و ارتقای سطح آن کوشش می‌نمایند.پژوهش می‌تواند به ارتقای سطح خوش‌بینی،پیشرفت،واقعیت گرایی،تصمیم بهینه اعتماد و همبستگی اجتماعی کمک کند. اصولا تحقیق وتوسعه وداشتن روحیه علمی وپژوهشی وحاکم شدن فرهنگ تحقیق وتوسعه در هر جامعه ای در گرو داشتن انسانهای دانش محور،محقق وپژوهنده است .در این مجموعه در پی آن هستیم که با نگاهی جستجوگرانه وکنکاشانه راههای بسط وتوسعه روحیه علمی وپژوهشی را در بین مدیران به بحث گذاشته وبه دلایل ضعف روحیه پژوهشی وچگونگی نهادینه سازی امر پژوهش وراهکارههای تقویت روحیه تحقیق در بین مدیران بپردازیم. واین هدف را دنبال کردیم که چگونه وبه جه طریقی می توان روحیه های کمرنگ وضعیف را به روحیه پررنگ وقوی تبدیل نمود .همچنین دراهداف دیگر این نوشتار به دنبال شناسایی ارتباط بین عوامل اقتصادی،رفاهی،فردی،اجتماعی برروحیه علمی پژوهشی بوده وبا نگاهی تطبیقی ونگاهی به وضعیت سایر کشورها در امر پژوهش به نتیجه گیری وپیشنهادات می پردازیم. این مجموعه بنا به ماهیت مقاله مروری برگرفته از یک پژوهش تجربی نویسندگان این نوشتار با یک پژوهش آرشیوی وکتابخانه ای برای بررسی انجام شده است

کلیدواژه ها:

پیشاهنگی تحقیقاتی ، قانون توان ده ، اینکوباتور ، پارکهای علمی ، شهرکهای علمی وقانون کارشناسی