تلقیح سیانوباکترها راهکاری نوین در تثبیت کانون های ریزگرد پیرامون دریاچه ارومیه

پیدایش کانون های ریزگرد و گسترش ماسه های روان از پیامدلهای اصلی بیران دریاچه ی ارومیه و خشک شدن حاشیه های آن بوده که اکوسیستم های اطراف دریاچه را تهدید می کند لذا به سبب اهمیت تثبیت این کانون ها، در این پژوهش، راهکاری نویت و مبتنی بر تلقیح سیانوباکترهای بومی روی بسترهای این کانون ها ارائه و در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شدت برای این منظور سیانوباکترهای بومی منطقه ی جبل کندی ارومیه Nostoc sp. و Oscillatoria sp. به عنوان کانون مهم برداشت ریزگرد و ماسه های روان استخراج، شناسایی و سپس موثرترین آنها تکثیر و در نهایت روی سینی های فرسایشی پر شده از خاک آن منطقه تلبیح شدت مدل آزمایش نیز 120 روز مدلنظر قرار گرفت. به منظور ارزیابی عملکرد سیانوباکترهای تلقیح شده، میزان و نحوه ی اتصا ذرات خاک اقدام به تهیه ی تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح خاک آزمایششدت بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح خاک قابلیت سیانوباکترها در ایجاد اتصال دوی بین ذرات خاک و تشکیل خاکدانه های بزرگ و متصل به هم را تایید کرد از این رو، تلبیح سیانوباکترها به عنوان راهکاری نویت در افزایش پایداری خاکدانه ها و تثبیت پذیری بسترهای خشک شده پیرامون دریاچه ارومیه در برابر نیروی باد و کاهش تولید ریزگردها و ماسه های روان را فراهم آورد انجام آزمایش های تکمیلی با شبیه سازی باد پس از تلقیح سیانوباکترها ضروری بوده و پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

تثبیت خاک ، تولید ریزگرد ، پایداری خاکدانه ها ، فرسایش بادی ، ماسه های روان