نقش امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی در تجهیزات نوین دارورسانی و درمان موضعی سرطان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,052

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBCOCMED02_054

تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: روش های دارورسانی مرسوم عوارض جانبی زیادی برای بافت های سالم دارد. اخیرا، تجهیزات و روش های نویندارورسانی برای هدف گذاری دارو در محل تومور و درمان سرطان به کار رفته اند. امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویینقش مهمی در مقاصد مختلف تشخیصی و درمانی دارند. هدف از این مطالعه، مروری بر نقش امواج فرکانس رادیویی درتجهیزات نوین دارورسانی و درمان موضعی تومور است.مواد و روش ها: در این مطالعه، کلمات کلیدی شامل الکترومغناطیسی ، فرکانس رادیویی ، دارورسانی ، تجهیزات و نانوذرات در پاب مد، اسکوپوس و گوگل اسکالر جستجو شد. تعداد 16 مقاله که بیشترین ارتباط را با موضوع داشتند، مرورگردید. نتایج: امواج فرکانس رادیویی برای کنترل تجهیزات دارورسانی و نیز فناوری ابلیشن نانو- فرکانس رادیویی که یک روشغیرتهاجمی برای درمان موضعی سرطان است، به کار رفته اند. انتقال توان به صورت بی سیم با استفاده از سیستم هایفرکانس رادیویی، نیاز میکروچیپ های دارورسانی را به باتری و سیم رفع می کند. فناوری فرکانس رادیویی، کنترل بی سیمتنظیم سرعت جریان دارو در میکروپمپ ها و رهاسازی داروها در دزهای متفاوت توسط میکرووالوهای متعدد را فراهم مینماید. در خصوص درمان موضعی تومور، تولید گرما پس از جذب انرژی امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی توسطنانوذراتی که در محل تومور تجمع می یابند، نشان دهنده توانائی این امواج برای ایجاد اثر درمانی مستقیم در سلول هایسرطانی است نانوذرات رسانای متفاوت از جمله نانوذرات طلا، پلاتین و سیلیکون کریستالی و نیز نانوذرات مغناطیسی ماننداکسید آهن بدین منظور به کار رفته اند.بحث و نتیجه گیری: استفاده از امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی برای کنترل بی سیم تجهیزات دارورسانی و ایجادگرما در محل تومور توسط نانوذرات رسانا و مغناطیسی برای درمان موضعی تومور، موجب کارآیی درمانی بیشتر برای سلولهای سرطانی و عوارض جانبی کمتر برای بافت های سالم می شود.

نویسندگان

ناهیده قره آغاجی

گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

داود خضرلو

گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

مهدی غیابی

گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران