مدیریت سطوح ایستابی کم عمق در مقابله با بروز درز و ترک در اراضی شالیزاری
محل انتشار: پژوهش های حفاظت آب و خاک، دوره: 22، شماره: 5
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 362
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSC-22-5_016
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1399
چکیده مقاله:
محدودیت منابع آبی مناسب، از عمده ترین مشکلات کشاورزی در ایران می باشد. با توجه به کاربرد وسیع مدیریت آبیاری تناوبی، بروز ترک در شالیزارها در اثر ازدیاد فاصله آبیاری اجتناب ناپذیر می باشد. به منظور بررسی اثر سطوح ایستابیکم عمق بر وضعیت رطوبتی و خواص فیزیکی خاک های شالیزاری، آزمایشی شامل تیمار بافت خاک در سه منطقه (موسسه، شاندرمن و آستانه) و تیمار سطح ایستابی در سه سطح (صفر، 5/7 و 15 سانتی متر) و در سه تکرار به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت گلدانی در موسسه تحقیقات برنج کشور به اجرا درآمد. درصد رطوبت وزنی، عرض ترک، مقاومت به نفوذ پنترومتر در خاک، ارتفاع ستون خاک، عملکرد و اجزای عملکرد برنج اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح ایستابی کم عمق بر ارتفاع ستون خاک، عرض ترک، درصد رطوبت وزنی و مقاومت به نفوذ پنترومتر در سطح آماری 1% معنی دار است. در هر سه بافت خاک در سطح ایستابی 15 سانتی متر، درصد رطوبت وزنی کمتر از میزان رطوبت در حد ظرفیت زراعی شد. میزان مقاومت به نفوذ پنترومتر در سطح ایستابی 15 سانتی متر برای خاک منطقه موسسه و شاندرمن به ترتیب به 29/52 و 44/11 کیلوپاسکال رسید. ماکزیمم عرض ترک در سطح ایستابی 15 سانتی متر مشاهده شد که مقدار آن بین 5/1- 2/1 سانتی متر متغیر بود و در سطح ایستابی 5/7 سانتی متر تنها ترک موئین دیده شد، همچنین تاثیر سطح ایستابی بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج معنی دار نشد. در نهایت می توان بیان نمود مدیریت سطوح ایستابی در مقیاس گلدانی در جلوگیری از بروز درز و ترک موثر واقع شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم علیزاده
دانشجوی دکترا/ دانشگاه زابل
پیمان افراسیاب
استادیار/ دانشگاه زابل