بررسی سناریوهای پوشش گیاهی بر روی رواناب های ناشی از بارش در حوضه آبریز سد کوثر

برآورد رواناب حاصل از بارش های جوی اهمیت خاصی در مطالعات هیدرولوژی، مدیریت حوضه آبخیز و حفاظت خاک و آب دارد. مدل WMS با تلفیق امکانات GIS و مدل های هیدرولوژیکی رایج، به ابزاری قدرتمند برای شبیه سازی فرآیندهای هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز تبدیل شده است. در این مقاله حوضه آبریز سد کوثر (رودخانه خیرآباد) به وسیله مدل WMS و با استفاده از نقشه 30 DEM متری شبیه سازی و واسنجی شده است. جهت سازگاری با تغییر اقلیم آتی، سه گزینه تغییر پوشش گیاهی مورد مطالعه قرار گرفت. کاهش 10 درصدی پوشش گیاهی سبب افزایش بیش از 8 درصدی دبی حداکثر سیلاب و افزایش 7-6 درصدی حجم رواناب سیلاب می شود. افزایش 10 و 20 درصدی میزان پوشش گیاهی نیز به ترتیب سبب کاهش 7 و 10 درصدی آبدهی حداکثر و 4 و 7 درصدی حجم رواناب سیلابی می گردند. در نتیجه تغییر پوشش گیاهی به عنوان یک عامل سازگار با تغییر اقلیم شناخته شد.

کلیدواژه ها:

رواناب ، سناریو ، آبدهی ، WMS ، پوشش گیاهی