شاخص های جایگزین ایمنی برای ارزیابی ایمنی عابر پیاده

پیاده روی به عنوان یک گونه حمل و نقل غیرموتوری دارای مزایای اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی فراوانی است. از سوی دیگر امروزه توجه به توسعه پایدار در همه زمینه ها موضوعی فراگیر بوده و گسترش پیاده روی به عنوان یک حالت حمل و نقل پایدار در نیل به این هدف تاثیرگذار خواهد بود. در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط عابرین پیاده، دوچرخه سواران و رانندگان موتورسیکلت ها سهم بیشتری را در تصادفات ترافیکی و تلفات ناشی از آن دارا می باشند. ولی در کشورهای ثروتمند رانندگان وسایل نقلیه سهم زیادی را در تصادفات و تلفات ترافیکی به خود اختصاص می دهند. همچنین در کشورها کم درآمد و با درآمد متوسط عابرین پیاده، دوچرخه سواران و موتورسواران نیز با احتمال خطر زیادتری روبروهستند . در تصادفات رانندگی، عابرین پیاده بیشترین سطح برخورد و آسیب پذیری را در بر دارند. ارزیابی ایمنی ترافیک نیاز به شاخص های ایمنی جایگزین دارد. روش تداخل ترافیکی، یک روش مناسب برای ارزیابی ایمنی عبور عابرین پیاده می باشد، که این روش ارزیابی هم با حضور کارشناس در محل مورد مطالعه و ثبت داده ها و هم از طریق ویدئوهای ضبط شده و آنالیز فریم به فریم انجام می شود . برای تعیین کمیت تداخل عابر پیاده خودرو، باید از مقیاس های موجود استفاده شود، که محبوب ترین آن ها زمان تا برخورد ( TTC ) و همچنین زمان سپری شده از تجاوز ( PET )است. در این تحقیق به بررسی و معرفی شاخص های جایگزین برای ارزیابی ایمنی عابرین پیاده پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

ایمنی جایگزین ایمنی ، عابرپیاده ، زمان تا برخورد ( TTC ( ، زمان سپری شده از تجاوز ( PET )