بازشناسی الگوهای طراحی غیر فعال و صفر انرژی (ساختمان های مسکونی)

برای دستیابی به طراحی معماری انرژی صفر، معماری ساختمان بایستی بر اساس شرایط اقلیمی طراحی گردد و پتانسیل ها و محدودیت های اقلیم مورد توجه قرار گیرد. از این رو اولین قدم در طراحی انرژی صفر ، آگاهی دقیق از شرایط اقلیمی و تعیین پتانسیل ها و امکان های اقلیم محل قرارگیری ساختمان ، برای دستیابی به یک معماری مبتنی و پاسخگو به اقلیم و در نتیجه یک معماری انرژی صفر است. بنابراین اولین گام در مسیر دسترسی به یک معماری انرژی صفر ، تحلیل دقیق داده های اقلیمی می باشند. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و نیز روش استدلالی برای تحلیل جداول بهره خواهیم برد و ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، ابزار مشاهده و اطلاعات کتابخانه ای ( بررسی مستندات تاریخی و منابع دست اول) می باشد . ماحصل این تجربه و تحلیل رسیدن به چگونگی رسیدن به تکنولوژی انرژی ها تجدیدی پذیر جهت استفاده بهینه از انرژی های فسیلی دست یافت همچنین به استراتژی های موثر طراحی ساختمان انرژی صفر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، ساختمان صفر انرژی ، راه کارهای غیر فعال ، تجدید پذیر