طراحی هنرستان معماری با تاکید بر انعطاف پذیری فرم در فضا

در این مقاله به بررسی محیط فیزیکی مدارس به دلیل ساختار آنها که می تواند تعاملات و فرایند یادگیری را تقویت یا تضعیف نماید پرداخته می شود لذا به موازات توسعه سیستم و برنامه آموزشی، الگوی محیطی فضاهای آموزشی نیز باید تکامل یابد و فعالیت به عنوان عامل اصلی رشد و یادگیری، فرایندی است که در ارتباط با فضا و محیط با ایجاد فرصت و تحریک و تشویق فرد در رفتار او تاثیر می گذارد. بطور کلی خلاقیت معمارانه نیز تنها بمنظور پاسخگویی به نیازهای فیزیکی نیست بلکه به منظور ارتباط با احساسات انسانها هم می باشد. دراین بین فضاهای آموزشی با توجه به تغییرات ساختاری نظام آموزش و پرورش کشور نیاز به انعطاف را برای انطباق با الگوهای جدید آموزش و فعالیت های متفاوت آموزشی را در خود داراست همچنین امکان تغییر و ایجاد تنوع در فضا موجب پویایی فضای محیط آموزشی گشته و آن را سرزنده می سازد. از این رو خلق فضای شهری سازنده؛ با ایجاد بستر مناسب فرهنگی برگرفته از ویژگی های بوم، ارزش ها و هویت جامعه و فضای شهری سرزنده؛ با ایجاد شرایط سالم و سازگار با نیازها و رفتارهای استفاده کننده ضروری بنظر می رسد. در تحقیق حاضر گردآوری اطلاعات با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و بررسی منابع اصلی مرتبط با موضوع، جستجوی مقالات و نمونه های موجود در اینترنت، مصاحبه با صاحبنظران، بررسی میدانی و مطالعه روی پروژه های معماری صورت می گیرد و در مرحله بعد از نوع فرایند طراحی و در نهایت به صورت خلاقیت در طراحی فضاها ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

هنرستان انعطاف پذیر ، انعطاف پذیری فرم در فضا ، هنرستان