بررسی موضوع تعامل و گفتمان در فضاهای معماری با نگاه به عوامل تاثیر گذار بر روانشناسی محیط

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,374

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMUECONF03_008

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1399

چکیده مقاله:

بررسی عوامل تعامل نیازمند نگاه عمیق به مباحث مرتبط با فاکتور های بصری و کالبدی می باشد.در بعد ذهنی و عینی رویکرد گفتمانی باید نیاز های کاربران و فضاهای جمعی با یکدیگر تطبیق داشته باشد تا بتوان نگاه نوین و پیشرویی در قالب یک موضوع و بستر معماری را نشان داد.شناخت مکانیسم عملکرد حواس می تواند در بحث ادراک فضایی موثر باشد؛ حال آنکه چگونگی نگاه به عملکرد ها می تواند رویکرد طرح مسئله را نشان دهد تا مسئله با پاسخ مناسبی حل شده یا به بهینه ترین شکل ممکن و مناسب ترین امکان سازی،بتوان آن را نشان داد.نقد و گفتمان در بستر مسائل اجتماعی می توانند فضاهای کالبدی و تاریخی فرهنگی را شکل داد تا با یک طرح سوال درست،رابطه متقابل انسان و محیط را بهبود داد.رشد بی سابقه شهرنشینی در مکان های جدید و محله های اطراف شهری که فاقد هویت و ساختار مشخصی باشند موجب تولید مشکل در تبیین فضاهای اجتماعی می شود که تراکم و محیط انسان محور را تحت بهتر می کند؛حال آنکه نقش خوانایی فضا و اجتماع پذیری مکان های مردمی امنیت مکان های مردمی را افزایش می دهند.تعاملات پلازاهای شهری باعث گفتمان انتقادی میان مردم و اقشار مختلف شده که نگاه متفاوتی به بحث طراحی معماری و تئوری معمار مولف دارد؛ این رویکرد می تواند مولفه های کالبدی را بهبود ببخشد در کنار آنکه یک فضای تعاملی عواملی چون علایق،دسترسی ها،رنگ و متریال،فضاهای شناسایی شده،حس مشارکت و... را در این مولفه ها دخالت می دهد..فضاهای خصوصی،نیمه عمومی و عمومی از عناصر شاخص فضایی هستند در تعامل مکان های مسکونی تاثیر گذار است.در چارجوب این که فعالیت اجتماعی نوینی می خواهد صورت گیرد،باید با درک و شناخت محیط و عوامل روانی بر نگاه یک مخاطب عام،بینندگان را به این فرضیه رساند که برای تولید فضایی که همگان در آن زندگی می کنیم و فضاهایی که طراح آن را به محصول می رساند (مکان)، باید اصل اجتماعی بودن تمامی رخداد های محیطی اعمال شود.در آخر با نتیجه ای که گرفته می شود می توان آماری از اتفاق های محیطی را در یک مکان جمعی و اجتماعی را تحلیل کرد و به این رسید که در یک جامعه آماری یک جمعیت محدود،نیاز و مکانیسم ادراکی هر فرد برای گفتمان فضایی متفاوت است و این تفاوت باید توسط طراح لحاظ شود و با توجه به زمینه ی تعامل فرهنگی افراد یک بستر را طیف ریخت شناسی محلی طراحی کرده و اصولی را تدوین کنیم. در این ادبیات موضوعی مبانی نظری با توجه با تحلیل های مستندات و مقالات قبلی گرداوری شده است که با ابزار های پژوهشی و نگاه به یک بستر متناسب برای تعامل گفتگو مند بررسی داده خواهد شد.

نویسندگان

سهیل زمانلو

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب