اثرات زمان استفاده از eCG بر کارایی تولیدمثلی میش های نژاد شال در روش کوتاه مدت همزمان سازی فحلی در فصل تولیدمثلی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 75، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 485
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-75-1_013
تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1399
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: همزمانسازی فحلی، ابزاری ارزشمند در مدیریت تولیدمثل میش است. هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی کارآیی و بهترین زمان استفاده از eCG در برنامه کوتاه مدت همزمان سازی فحلی مبتنی بر GnRH-PGF2α در فصل تولیدمثل در میش های نژاد شال بود. روش کار: 160 راس میش 6-2 ساله غیرآبستن انتخاب و به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. به همه میشها در روز صفر، 25 میکرو گرم آلارلین استات (آنالوگ GnRH) و در روز پنج، 75 میکرو گرم دی-کلوپروستنول (آنالوگ PGF2α)، تزریق گردید. به گروه اول (شاهد) هورمون دیگری تزریق نشد. گروه های دوم تا چهارم به ترتیب 48 ساعت قبل، 24 ساعت قبل و همزمان با تزریق PGF2α، 400 واحد بینالمللی eCG دریافت کردند. میش ها تا 96 ساعت پس از تزریق PGF2α، در معرض قوچهای بارور قرار گرفتند. غلظت پروژسترون خون پیش از تزریق و ده روز پس از تزریق PGF2α اندازه گیری شد. نتایج: غلظت پروژسترون پیش از تزریق PGF2α تفاوتی بین گروههای آزمایشی مختلف نشان نداد (05/0P> )، ولی غلظت آن 10 روز پس از تزریق PGF2α، در گروههای 2 و 3 نسبت به گروه های 1 و 4 بالاتر بود (05/0P<). درصد بروز فحلی در پی استفاده همزمان eCG و PGF2α در مقایسه با سایر گروهها افزایش یافت (05/0P<). درصد بروز فحلی، طی روز اول پس از تزریق PGF2α در گروههای دوم و سوم به طور معنی داری از گروه اول و چهارم بیشتر بود (05/0P<). همچنین اختلاف معنی داری بین درصد بروز فحلی طی روز دوم، بین گروههای اول و چهارم و گروههای دوم و سوم مشاهده گردید (05/0P<). میانگین زمان شروع فحلی پس از تزریق PGF2α بهطور معنیداری در گروه های دوم و سوم کمتر از گروه اول و چهارم بود (05/0P<). نرخ آبستنی، میزان برهزایی، چندقلوزایی و نرخ تزاید گله اختلاف معنیداری را در بین گروههای آزمایشی نشان نمیدادند (05/0P> ). نتیجه گیری نهایی: استفاده از eCG در زمانهای مختلف (24 و 48 ساعت قبل و همزمان با PGF2α)، در روش کوتاه مدت همزمانسازی فحلی مبتنی بر GnRH-PGF2α در فصل جفتگیری، میتواند بر روی شاخص های فحلی موثر باشد. با توجه به تنوع توده های گوسفند کشور، استفاده همزمان eCG و PGF2α در روش کوتاه مدت، ممکن است نتایج قابل قبولی داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا فردوسی
گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهدی وجگانی
گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
فرامرز قراگوزلو
گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مسعود طالب خان گروسی
گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :