شبیه سازی و بهینه سازی واحد جداسازی گوگرد پالایشگاه ایلام به روش پاسخ سطح

هدف از این پژوهش بهینه سازی واحد جداسازی گوگرد به منظور افزایش تولید گوگرد و کاهش همزمان تولید دی اکسید کربن، بر مبنای اطلاعات واحد جداسازی گوگرد پالایشگاه ایلام می باشد. متغیرهای ورودی واحد جداسازی گوگرد شامل: دبی جریان خوراک، دبی هوا، دمای کوره، فشار کوره، درجه حرارت راکتور کاتالیستی اول و فشار راکتور کاتالیستی اول می باشند. مدل ریاضی فرآیند با استفاده از روش پاسخ سطح به دست آمده است و دقت و صحت مدل با تحلیل واریانس بررسی گردید. در انتها شرایط عملیاتی فرآیند جداسازی گوگرد با روش بهینه سازی عددی انجام و ارائه گردید. نتایج نشان داد که موثرترین این پارامترها، دمای کوره، دبی هوا، و دبی خوراک می باشند. نقاط بهینه برای دمای کوره 1039، نرخ دبی هوا kmol/h 33/469 و نرخ دبی خوراک kmol/h 38/1110 بدست آمد که در این نقاط بهینه، باعث افزایش تولید گوگرد از 30% به 89% و کاهش تولید دی اکسید کربن از 55% به 8% شد.

کلیدواژه ها:

واحد جداسازی گوگرد ، بهینه سازی ، روش کلاوس ، روش پاسخ سطح ، آنالیز واریانس