ارزیابی روشهای تعیین فشار بخار با استفاده از داده های هواشناسی

فشار بخار و شیب منحنی فشار بخار اشباع عامل مهمی در تشریح فرآیند تبخیر بوده و در معادله های محاسبه تبخیر –تعرق مرجع با استفاده از داده های هواشناسی مورد نیاز است. در این تحقیق از پنج روش رایج در محاسبه فشار بخار واقعی با استفاده از داده های ماهانه هواشناسی شامل روشهای تعیین فشار بخار واقعی با استفاده از دمای نقطه شبنم، دادههای سایکرومتر، دادههای حداقل و حداکثر رطوبت نسبی، داده های حداکثر رطوبت نسبی و داده های میانگین رطوبت نسبی در ایستگاه سینوپتیک داران در طی دوره آماری 10 ساله از 2009 تا 2019 استفاده گردید و مقادیر فشار بخار واقعی و کمبود فشار بخار اشباع محاسبه گردید و با مقادیر گزارش شده از ایستگاه هواشناسی مقایسه گردید. به منظور ارزیابی این روش ها از شاخص های آماری جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، و ضریب تبیین ( 2R ) استفاده گردید. نتایج نشان داد در بین روشهای استفاده شده، روش استفاده از دمای نقطه شبنم با دقت بیشتری فشار بخار را محاسبه کرده است (ضریب تبیین برابر با 997 / 0 و مجذور خطای مربع میانگین برابر با 179 / 0 ). بعد از آن روش برآورد فشار بخار استفاده شده با میانگین رطوبت نسبی (ضریب تبیین برابر با 923 / 0 و مجذور خطای مربع میانگین برابر با 177 / 0 ) کارائی بهتری داشت. به نظر می رسد با میانگین گیری از داده های حداقل و حداکثر رطوبت نسبی یا استفاده از هر دو داده رطوبت نسبی حداقل و حداکثر در برآورد فشار بخار، دقت محاسبات افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از داده های هواشناسی می تواند در تخمین داده های فشار بخار و فشار بخار اشباع با اطمینان استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، کمبود فشار بخار ، ضریب تبیین ، رطوبت نسبی ، نقطه شبنم.