آموزش و پژوهش کارآفرینی، راهکاری برای ارتقاء رشته های علوم انسانی

پژوهش حاضر رویکردی به اهمیت آموزش و پژوهش کارآفرینی درعلوم انسانی است. هدف اصلی مقاله، بررسی میزان تأثیری است که ارائه آموزش کارآفرینی و پژوهش در زمینه کارآفرینی در رشته های علوم انسانی خواهد داشت . روش تحقیق به کاررفته در این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی است وابزار پژوهش نیزپرسشنامه ای محقق ساخته با روایی تأیید شده و پایایی 0/89 می باشد . جامعه آماری این تحقیق عبارت است از خبرگان آموزش کارآفرینی در دانشگاه تهران ، وزارتخانه علوم، تحقیقات و فناوری، وزارتخانه آموزش و پرورش و مؤسسات کارآفرینی خصوصی که از میان جامعه آماری هدف ، تعداد 40 نفر از صاحب نظران آموزش کارآفرینی به عنوان نمونه آماری ان تخاب شدند .باتحلیل نظرات خبرگان آموزش کارآفرینی با استفاده از م دل آماری (خی دو ) و آزمون (فریدمن) نشان داده شد ه است که می توان با آموزش و پژوهش کار آفرینی، جایگاه رشته های علوم انسانی را با توجه به چند شاخص، از جمله تقویت روحیه رسیدن به کسب و کار یا احراز شغل، رشد استقلال طلبی، انگیزه پیشرفت و رقابت اقتصادی، خ لاقیت بالا تر و ریسک پذیری ارتق اداد. همینطور در طی این تحقیق این نتیجه به دست آمده است که ارائه آموزش و انجام پژوهش در زمینه کارآفرینی در رشته های علوم انسانی بیشترین تاثیر را در رشد استقلال طلبی دانشجویان دارد، سپس در رشد خلاقیت تأثیرگذار می باشد و در نهایت به ترتیب، در تقویت روحیه رسیدن به کسب و کار یا احراز شغل و انگیزه پیشرفت و رقابت اقتصادی تأثیر گذار می باشد.

کلیدواژه ها:

علوم انسانی ، کارآفرینی ، کسب وکار ، استقلال طلبی ، رشدخلاقیت ، انگیزه پیشرفت و رقابت اقتصادی