زبان و ادبیات فارسی: غریب کاروان مهرورزی ها

فرصت خوبی است تا به این بهانه از حیثیت وشرافت وپاسداشت زبان همیشه بیدار وماندگار فارسی سخن بگوییم ودست به نقد ، کم لطف ی هایی ر ا که به علوم انسانی و به خصوص زبان فارسی شده و می شود ، برشماریم . سخن بر سراغراق نیست و هرگز گرد تعصب نمی گردیم. درنشست های مختلف علمی - ادبی، شاخ و برگ ها ر ا بها داده ایم وشاید هم حقشان را گزارد ه ایم. امروز نوبت رکن است که در بوته امتحان رود و خالصی ها و ناخالصی ها، بازشناخته شود . کردارها، موفقیت ها،چالش ها و اظهارنظرها، چیزهایی هستند که امروز ، اربابان سخن و صاحبان قلم و اندیشه و پاسداران حریم زبان وادب فارسی می خواهند تا، به دور از غرض ورزی ، بازکاوند و بررسی کنند . دراین جستار به دو بخش عمده پیرامون زبان و ادبیات فارسی پرداخته شده است:در بخش اول ، به اختصار از نقش ادبیات فارسی همچون : انتقال اندیشه، آیینگی ادبیات از دانش وتمدن بشر دیرین وجایگاه آن درتعلیم وتربیت وتزکیه وزیبا سازی روح و روان آدمی ونیز از ارزش آن همانند تغذیه جان وتلطیف وترو یح روح انسان از خوان بیکران شعرو ادب فارسی مورد بحث قرار گرفته است. در بخش دوم وضعیت زبان و ادبیات فارسی در علوم انسانی و سایر رشت ه های دانشگاهی ونقش آن در رسانه ها، نهادها، اداره ها وسازمان ها و گسترش آن در میان متون درسی عمومی و تخصصی و از همه مهم تر کم لطفی ها وکم مهری هایی که درمقابل دروس عمومی معارف اسلامی به این شاخه از دانش بشری شده بررسی و کاویده گردیده است

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، علوم انسانی ، دانشگاه ، نظام آموزشی