مروری بر جرائم و مجازات های کیفری ناشی از نقض حقوق مالکیت فکری در ایران

حقوق مالکیت فکری شاخه ای از معارف حقوقی است که از حقوق مالی و حقوق معنوی تولیدکنندگان مالکیت فکری حمایت می کند . این حقوق به دو دسته اصلی حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مالکیت صنعتی تقسیم می شود . حمایت از مالکیت فکری یک بخش مهمی از توسعه اجتماعی فرهنگی و اقتصادی جوامع را تشکیل می دهد . در مقابل، جرائم علیه مالکیت های فکری بیش از پیش تهدید جدی برای جوامع محسوب می گردد . این جرائم عمدتا تاثیرات مخربی را بر کار صاحبین آثار، نظم عمومی جامعه و سالامت و امنیت مصرف کنندگان خواهد گذاشت . فلذا به کار بستن تمهیدات در دسترس، کارآمد و مکفی برای حمایت از حقوق برای هر سیستم ارزشمند مالکیت فکری حیاتی می باشد . حقوق مالکیت فکری در اروپای سالهاست بصورت بسیار جدی دنبال و شدیدا با متخلفین برخورد می شود این در حالی است که سیاست کیفری ایران در جلوگیری از نقض حقوق مالکیت فکری در قالب حمایت از آثار علمی، ادبی و هنری (سرقت علمی و ادبی) به طور رسمی از سال 1304 ه.ش در قانون مجازات عمومی مصوب 1304/11/7 آغاز شده است، و با تصویب قوانینی چون قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان مصوب سال 1348/10/11، قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای مصوب سال 1379/10/4، قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب سال 1386، قانون تجارت الکترونیکی مصوب سال 1382/10/17 و .... مورد جرم انگاری قرار گرفته و حمایت شده است. این پژوهش در نهایت به ارائه نتیجه گیری در جهت جرم انگاری دقیق اعمال ناقض حقوق مالکیت فکری به گونه ای که همه موضوعات را در بر بگیرد می پردازد و سپس به لزوم تعیین مجازات های متناسب و موثر اشاره خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

جرائم ، مجازات های کیفری ، حقوق مالکیت فکری ، مالکیت صنعتی ، مالکیت ادبی و هنری