رشد کیفری از منظر فقهی در قانون مجازات اسلامی در پرتو اسناد بین المللی

بر اساس مواد 37 و 40 کنوانسیون حقوق کودک، کشورهای عضو باید سنی را برای مسئولیت کیفری تعیین کنند که منطبق با شرایط جسمی، روحی و عقلی کودک باشد. در این خصوص به صورت آشنایی بر اساس بند الف ماده 37 در خصوص مجازاتهای اعدام و حبس ابد غیرقابل عضو، تعیین هجده سال برای سن مسئولیت کیفری لازم است. البته پیش از این نیز در ماده 6 میثاق حقوق مدنی-سیاسی که ایران بدان نیز ملحق شده است، اعدام کمتر از هجده سال ممنوع شدهبود. قانونگذار ایرانی در راستای انطباق با کنوانسیون های یاد شد، با تدوین ماده 91 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 92 ، به نوعی موضوع لزوم احراز رشد در مسئولیت کیفری اطفال زیر هجده سال را مطرح نمودهاست تا از این طریق، جهت جلوگیری از اعدام کودکان زیر هجده سال برای قاضی راهی بگشاید. از این رو بررسی فقهی موضوع رشد در قانون جدید و انطباق آن با اسناد بین المللی، از جایگاه مهمی برخوردار است که این تحقیق بدان پرداخته است.

کلیدواژه ها:

رشد ، بلوغ ، سن مسئولیت کیفری ، کمالالعقل ، اسناد بین المللی