بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر فیلم برخودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه و هدف: دیابت یک بیماری متابولیک بوده که با اختلال در متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتیین هامشخص می شود و شایع ترین نوع آن دیابت نوع 2 می باشد. مهمترین عامل کنترل کننده دیابت، وضعیت خود مراقبتیافراد می باشد و اولین گام برای کنترل هر چه بهتر بیماری دیابت بهبود رفتار های خود مراقبتی می باشد؛ لذا آموزشرفتار های خودمراقبتی برای افزایش دانش و مهارت این بیماران امری ضروری به نظر می رسد. یکی از روش های آموزشیبرای افزایش خودمراقبتی استفاده از فیلم های آموزشی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنیبر فیلم بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که بر روی 60 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیکدیابت شهرستان زابل انجام شد. در این مطالعه برای نمونه گیری از روش احتمالی سیستماتیک استفاده شد و جهتجمع آوری داده ها از دو پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و خودمراقبتی در بیماران دیابتی استفاده گردید. محتوایآموزشی طی چهار جلسه به افراد گروه مداخله ارایه شد ضمن اینکه گروه کنترل تنها مراقبت های روتین را دریافت نمودهو هیچ آموزشی به آن ارایه نمی شد. داده های پژوهش با استفاده از spss-24 و آزمون های آماری تی زوجی و مستقل، ویلکاکسون و خی دو در سطح معنی داری p<0/05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بررسی نتایج با استفاده از آزمون تی مستقل نشان داد نمرات پیش آزمون در گروه مداخله و کنترل به ترتیب(7/29) 54/8 و (12/17) 55/96 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت. پس از انجام مداخلات و ارایه آموزش مبتنی بر فیلم نمرات پس آزمون سنجیده شد و میزان آن در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب (11/77) 67/86 و (13/40) 57/76 گزارش گردید که به لحاظ آماری نشان دهنده یک تفاوت معنا دار بود (P<0/05).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اجرای روش های آموزشی مبتنی بر فیلم می تواند رفتار های خودمراقبتی بیماران رابهبود بخشد. لذا به کارگیری این روش توسط مراقبین بهداشتی جهت ارتقا خودمراقبتی بیماران دیابتی می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، خودمراقبتی ، آموزش مبتنی بر فیلم