گرایش ها و رویکردهای نظری معماری بناهای دولتی و حکومتی دوره پهلوی اول و دوم

معماری، همواره در هر دوره و در هر منطقه جغرافیایی، ویژگی های خاص خود را به مثابه یک پدیده فرهنگی و اجتماعی بازتابمیدهد. معماری هرگز از عوامل تاریخی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگ و رسوم جامعه در عصرهای مختلف جدا نبوده است وتحولات بروز یافته در جامعه بر معماری، نیز تاثیر بسزایی داشته است. معماری دوره پهلوی اول و دوم، همزمان با تحولات عظیمدر عرصه معماری غرب همراه بوده و متاثر از اندیشه ها و گرایش های نظری معماری کشورهای غربی و همجوار خود بوده است.شناخت این گرایش ها و رویکردهای معماری، کمک شایانی به شناخت کامل معماری این دوران کرده و در تبیین جایگاه عناصرتاثیرگذار بر معماری دوره معاصار ایران نقش حایز اهمیتی ایفا خواهد نمود. معماری این دوره اغلب تقلید و اقتباس از معماریغربی دیده می شود و بناها در درجه اول دارای تزیینات مشابه بناهای غربی و در مراحل بعد به طور کلی شبیه به بناهایی به سبکغربی ساخته شده اند. سوال اصلی تحقیق به این صورت می تواند مطرح شود که گرایش ها و رویکردهای نظری معماری در طراحیبناهای دولتی و حکومتی دوره پهلوی اول و دوم، چه می تواند باشد. برای پاسخ به این سوال بایستی از روش تحقیق تاریخی-تحلیلی و توصیخی-تحلیلی استفاده شود تا بتوان به نتیجه مورد نظر که به نظر می رسد تاثیرات معماری این دوره از معماری غربو کشورهای همجوار می باشد، دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ایران ، بناهای دولتی و حکومتی ، دوره پهلوی اول ودوم ، معماری غرب