بررسی تاثیر متون شیعی بر شمایل نگاری از امام علی (ع) در نگاره های فالنامه تهماسبی

متون شیعی، مجموعه ای از آیات و تفاسیر، عقاید و روایات را دربرمی گیرد که حاصل قرنها تلاش شیعیان و به ویژهعلمای شیعه در جمع آوری منابع، بررسی محتوا و صحت و سپس نگارش و تدوین آنها می باشد. این متون بر حوزههنر نگارگری، مانند سایر مقوله های مرتبط با هنر و ادبیات موثر بوده اند. فالنامه تهماسبی یکی از نسخه های عصر شاهتهماسب صفوی است که دارای چندین نگاره بوده و متاثر از منابع شیعی است. این نسخه به نام های فالنامه امامصادق (ع) و فالنامه پراکنده نیز موسوم است و در مجموع دارای مضامین داستانی، قرآنی و شیعی است. امام علی (ع)جایگاه ویژهای در فالنامه تهماسبی دارد و مضامین علوی در فالنامه، حاکی از تقدس، شجاعت و کرامت ایشان است.تحلیل نگاره های علوی در این نسخه، بیانگر تاثیرپذیری آن از متون شیعه می باشد و در این رهگذر، نقش داستان ها وباورهای عامیانه ای را که در عصر صفوی رایج بوده، نمی توان نادیده گرفت. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با رویکردتطبیقی است و اطلاعات، ازمنابع کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل هفت نگاره فالنامهتهماسبی است که دارای اشارات نمادین یا شمایل نگاری از امیرالمومنین (ع) می باشد.

کلیدواژه ها:

فالنامه تهماسبی ، متون شیعی ، نگاره های علوی ، شمایل نگاری ، مکتب قزوین ، صفویان