نقش فضای بینابین در هویت بخشی به گستره ی فضایی بافت های تاریخی ایران

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 697

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HOVIAT-5-8_006

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398

چکیده مقاله:

در بافت های تاریخی شهرهای کهن ایرانی فضاهای رابطی با شکل، کارکرد و معانی متعدد میان عناصر مختلف وجود داشته است که عامل مهم پیوند فضایی عناصر معماری و شهری به یکدیگر با هویتی واحد محسوب می شده است. در این رابطه هدف از ارایه این مقاله شناسایی و تعیین نقش فضاهای بینابین در هویت بخشی به گستره فضایی بافت های تاریخی ایران است. بر اساس تحقیقات انجام شده، فضای بینابین نقش سازماندهی اجزاء و عناصر را در هر بنا و فضای شهری بر عهده داشته و ظرفی برای عملکردهای مختلف محسوب می شده است، لذا چنین فضاهایی به واسطه اهداف سازنده اش ماهیت دو وجهی یافته، هم فرایند و هم محصول فرایند می باشد. فضای بینابین هم زمان با فرایند شکل دادن، به درجه بندی و جهت گیری مفاهیم متمایز نیز کمک می نماید و از این طریق در نهایت کلی واحد ظهور می نماید.

کلیدواژه ها:

فضای بینابین ، بینابینی ، بافت های تاریخی ، گستره فضایی معماری ایران

نویسندگان

لیدا بلیلان اصل

دانش آموخته دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

ایرج اعتصام

استاد دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

سیدغلامرضا اسلامی

استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران