ارائه ی یک مدل چند معیاره فازی ، برای شناخت و اولویت بندی هوشمند سازی ارکان یک سازمان در شرایط عدم قطعیت

در عصر حاضر فناوری های نوین صنعت (Industry 4.0) 4/0 ، در تمام صنایع از جمله صنایع خودروسازی مورد بهره برداری قرار می گیرند و تغییر در زیر ساخت های صنایع تولیدی برای دیجیتال سازی فرایند ها ، یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران و صاحبان صنایع است . افزایش هزینه های تولید و عدم قطعیت تقاضا ، از مهم ترین چالش های صنایع تولید و مونتاژ است ، که هریک تبعات منفی بسیاری بر کل فرایند خواهد داشت . در این پژوهش که به صورت موردی در چند شرکت تولید قطعات خودرو انجام گرفته است ، برای رفع این چالش ها و افزایش بهره وری محصولات ، از مدل هوشمند سازی تدریجی بخش های مختلف کارخانه استفاده شده است . در حال حاضر هوشمند سازی تمام بخش ها ی شرکت های زیر مجموعه و نو بنیاد ، به علت تغییر زیرساخت ها و افزایش هزینه های جاری سازمان مقدور نیست . بنابراین مدیران سازمان به علت تجربه ی بسیار خوبی که از هوشمند سازی شرکت مرکزی در افزایش بهره وری و کسب مزیت رقابتی دارند ، در صدد برنامه ریزی برای هوشمند سازی تدریجی بخش های مختلف شرکت های زیر مجموعه و نیل به آثار مثبت آن در تولید ، حمل و نقل ، انبارداری و تعمیر و نگهداری هستند . در این مدل به دلیل عدم قطعیت اطلاعات موجود ، معیار های متفاوت و دشواری تصمیم گیری در مورد تعیین اولویت ها ، مدل جدیدی براساس تکنیک تصمیم گیری VIKOR FUZZY و الگوریتم حل آن طراحی و برای دقت بالا در محیط نرم افزار Excel انجام شده است . همچنین از نرم افزار SPSS برای تعیین اعتبار سنجی پرسشنامه های مدل استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

صنعت 4/0 ، دیجیتال سازی ، ویکور فازی ، افزایش توان