تحلیل و بررسی تطبیقی حمام های گیلان در دوره ی قاجاریه بر اساس گونه شناسی معمارانه

بناهای تاریخی و آثار تاریخی هر کشوری نمایانگر هویت و فرهنگ و معماری مردم روزگاران خود می باشند،و حفظ و نگه داری از آن ها و بها دادن به آن ها در واقع توجه به اصل و اصالت مردم یک کشور می باشد ،کشور ایران مملو از بناهای تاریخی باقی مانده از اعصار گذشته می باشد،ولی متاسفانه با عدم توجه به این بنا ها و رها کردن آن ها شاهد متروکه شدن و سپس تخریب آن ها هستیم،توجه به پاکی و طهارت یکی از ویژگی های مردم ایران بوده است و مطالعه ی کتاب ها و نوشته های باقی مانده از گذشتگانمان گویای این مطلب است که قدمت وجود حمام در ایران به بیش از اسلام بر می گردد، حمام ها یکی از بناهای عام المنفعه بوده اند و به علت عدم لوله کشی و کمبود امکانات،اکثر منازل فاقد حمام بوده است ، به جز منازل اعیان ،اشراف و مالکان بزرگ،عموم مردم از حمام های عمومی که در هر محله ای دایر بود،برای استحمام استفاده می کردند،حمام ها ،یکی از کاربری های مربوط به دوران گذشته می باشند که از سنت و فرهنگ گذشتگانمان برای ما باقی مانده است که امروزه به دلیل وجود حمام در هر خانه ای،کاربری دیرین خود را از دست داده اند و اکثر این بناها،فاقد کاربری هستند و عدم توجه به این بناها،می تواند حتی سبب از بین رفتن معماری گذشتگانمان باشد.در این مقاله به بررسی و توصیف معمارانه حمام های استان گیلان و تزیینات ،کاشی کاری ها با تکیه بر گونه شناسی معمارانه و بررسی تطبیقی آن ها ،مورفولوژی و تیپولوژی پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

بنا تاریخی ، حمام ، گیلان ، گونه شناسی