تاثیر آینه کاری در افزایش معنویت(تقدس) بناهای اسلامی

هنر آینه کاری از هنرهای سنتی و کهن ایران است که به صورت ویژه در تزئینات داخلی بناهای تاریخی به خصوص مکان های مذهبی کاربرد دارد. استفاده از این هنر برای تحقق بخشیدن به کیفیت بنا از دیدگاه معنوی و تجسم عالم مثال دراندیشه عرفا و هنرمندان ایرانی صورت گرفته و نقطه اتصالی جهت پیوند ساحت قدسی و قلمرو انسانی ست.آینه و آب در فرهنگ و تمدن ایرانی همواره به عنوان نماد پاکی و روشنایی،راستگویی و صفا مورد توجه بوده و احتمالا استفاده از آینه در تزئینات معماری نشات گرفته از فرهنگ ایرانی است.هنرهای فرهیخته اسلامی از هنرهای تزئینی و کاربردی گرفته تا احداث بزرگترین بناهای مذهبی،اهمیت و اعتبار ویژه ای دارند.آینه کاری در معماری اسلامی اقدام هوشمندانه ای برای جذب بیشتر نور و همچنین افزایش زیبایی بصری بناست و امروزه نیز کاربرد بسیاری دارد. بناهای مذهبی ایران از قبیل مساجد و امامزاده ها مهمترین ابنیه ای هستند که در آن ها از آینه کاری استفاده شده است. این هنر اصیل و بدیع به صورت ویژه ای در امامزاده ها تجلی یافته است و بخش درونی گنبدها و دیواره های امامزاده های کشور از این هنر چشم نواز و شگفت انگیز بهره مند هستند.این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی هنر آینه کاری وتاثیر آن در افزایش معنویت بناهای اسلامی میپردازد.

کلیدواژه ها:

آینه کاری ، معماری اسلامی ، معنویت ، بناهای اسلامی ، تقدس