ارزیابی اثر ارتقای سوخت نیروگاه ها بر روی محیط زیست با استفاده از تحلیل چرخه عمر

امروزه توسعه شهرها و شهرنشینی سبب افزایش تقاضای انرژی الکتریسیته شده است. به منظور پاسخ به این تقاضا، تولید این انرژی نیز به تبع باید افزایش پیدا کند، که اثرات این فعالیت بر روی زیست بوم پیرامون و زندگی بشر تاثیر میگذارد. در مطالعه حاضر، از رویکرد چرخه عمر برای ارزیابی اثرات محیط زیستی یک نیروگاه بخار و یک نیروگاه چرخه ترکیبی نمونه استفاده شده است. در این ارزیابی از روششناسی Eco-indicator 99 که مبتنی بر دسته اثرات نهایی است، استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین سهم در شاخص نهایی اثرات برای هر دو نیروگاه، به ترتیب متعلق به دسته اثرات تهی شدن منابع، سلامتی انسان و کیفیت زیست بوم است. همچنین طبق نتایج، سهم فرآیندهای بالادستی سوخت نیروگاه در شاخص اثرات محیط زیستی نیروگاه بسیار چشمگیر است. علاوه براین در این مطالعه، دو سناریوی مرتبط با سوخت نیروگاه ها بررسی شد، نتایج نشان داد که اگر نیروگاه ها تنها گاز طبیعی مصرف کنند، شاخص اثرات محیط زیستی چرخه عمر نیروگاه های بخار و چرخه ترکیبی به ترتیب -11,72 درصد و -4,47 درصد کاهش پیدا خواهد کرد؛ و با اعمال سناریوی کاهش 10 درصدی مصرف سوخت نیروگاه ها، اثرات چرخه عمر نیروگاه بخار -9,99 درصد و نیروگاه چرخه ترکیبی -10 درصد کاهش مییابد. نتایج این مطالعه میتواند در جهت مدیریت و بهبود اثرات محیط زیستی نیروگاه ها، به خصوص نیروگاه هایی که در زیست بوم های حساس یا نزدیک به مناطق شهری و روستایی قرار گرفته اند، به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، تحلیل چرخه عمر ، محیط زیست ، سلامتی انسانها.