پیشنهاد رویکردی نوین به مفهوم گونه شناسی درونگرا و برونگرا ، اهمیت وکاربرد آن در معماری

علیرغم وجود تعاریف مختلف از دورنگرایی و برونگرایی در معماری و عواملی که این مفاهیم را تبیین می نماید؛ تاکنون شیوه ای کاربردی و قابل آزمون برا ی تطبیق پلان ها ی معما ری با تعاریف موجود از این تقسیم بندی که به طور ضمنی با بیان دو مفهوم درون و برون دو گونه ی متضاد را در ذهن متبادر می سازد، ارائه نگردیده است. هدف از ای ن پژوهش، با فرض اینکه درونگرا بود ن بنا به معنی عدم توجه به برون آن نبوده)و بالعکس(؛ ضمن تحلیل و نقد تعاریف وروشهای موجود، ارائه رویکردی نوین به مفهوم درونگرایی و برونگرایی در معماری و سنجش عوامل شاکله ی این تعاریف درمعماری بناها است تا نتایج پژوهشهای حاصل از این رو یکرد، بتواند به عنوان داده هایی مستدل در شناخت ماهیت مفهومی بناها به کار گرفته شود. نقش بسزای تاریخ گرایی و مفاهیم هویتی و فرهنگی در بهبود سطح کیفی معمار ی معاصر، مبین لزوم بررسی این مقوله در معماری است؛ چراکه این شناخت می تواند بسترساز انجام مطالعات تاریخ معماری در زمینه هایی چون تشخیص کاربری بناها، چگونگی توجه به فنون ساخت و مسائل اقلیمی و شناخت بهتر بستره ای اجتماعی و نظام های ارز شی حاکم بر جامعه ی زمان ساخت بنا گردد و بدین سان با بهره گیری از مفاهیم اصیل در تاریخ معماری، راه برای پیشبرد طراحی های هدفمند در آینده هموارتر گردد. س اختا رپژوهش ، برگرفته از یافته های کتابخانه ا ی، از نوع کیفی و ترکیب دو روش توصیفی و تاریخی تفسیری، به منظور ارائه رویکردهای نوین در مطالعه تاریخ معماری و تاثیر آن بر معماری معاصرخواهد بود. نتایج حاصل از این پژوهش ارائه ی حوزه هایی شناور در تعاریف مدغن فعلی از درونگرایی و برونگرایی معماری خواهد بود که به واسطه ی ارائه ی راهکاره ای قابل انطباق بین مفاهیم مطالعاتی و مستندات بناها جنبه ی کاربر دی خواهند یافت .

کلیدواژه ها:

درونگرایی ، برونگرایی ، تاریخ معماری ، معماری معاصر