مدل ارزیابی و بهبود پایداری سازمان های پروژه محور مبتنی بر حوزه های دانشی مدیریت پروژه

پایداری یک پروژه به عنوان یک سازمان به میزان دستیابی به اهداف از پیش طرح ریزی شده، توانایی حفظ یا توسعه عملکرد در بلندمدت و در نتیجه تداوم رضایت ذینفعان پروژه بستگی دارد. این امر خود تحت تاثیر شناخت و تجربه کافی نسبت به ابعاد مختلف فنی، فرآیندی و مدیریتی یک پروژه است که تحت عنوان حوزه های دانشی مدیریت پروژه در استاندارد PMBOK تبیین گردیده است. از نگاه محققان، حوزه مدیریت دانش همواره به عنوان یکی از رویکردهای اصلی سنجش پایداری سازمانی به شمار رفته است. اما تاکنون حوزه های دانشی معطوف به دانش مدیریت پروژه جهت سنجش پایداری پروژه ها به صورت خاص مورد ارزیابی قرار نگرفته اند. در پژوهش حاضر سه رویکرد الگوی استاندارد پایداری ISO/CD9004:2007، مدل سنگ بنای دانش و حوزه های دانشی PMBOK به عنوان سه محور اصلی ارزیابی پایداری پروژه جهت تدوین مدل به کار رفته اند. در این مقاله پس از ارزیابی پایداری 7 پروژه در یک سازمان پروژه محور با موضوع پروژه های کلان مقیاس ساختمانی، مشخص گردید که پایداری کلی سازمان با تحلیل پایداری هر یک از پروژه ها قابل ارزیابی بوده و در هر پروژه سطح پایداری با توجه به حوزه های دانشی به تفکیک قابل ارزیابی است.

کلیدواژه ها:

پایداری سازمانی ، مدیریت دانش ، مدیریت پروژه ، PMBOK