شناخت معیارهای ارتقاء کیفیت محیطی قرارگاه های رفتاری و ارزیابی تاثیر آن ها در برقراری تعاملات اجتماعی بافت های فرسوده شهری ( نمونه موردی : محله سنگ سیاه شیراز)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 393

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU06_0374

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398

چکیده مقاله:

قرارگاه رفتاری به معنای الگوی رفتاری پایدار در مکان ، حاصل تعامل میان انسان و محیط در دوره زمانی متناوب می باشد . انسان موجودی جدا از پیرامون خود نیست و در هر لحظه با آن ارتباط دارد . از این رو در هر لحظه از محیط تاثیر می پذیرد و به طور متقابل بر آن تاثیر می گذارد . در این میان ویژگی های محیط بر الگوهای رفتاری تاثیر بسزایی دارد. در کشورهای در حال توسعه با توجه به گسترش جمعیت و ارتقاء تکنولوژی، نسبت تعاملات فیزیکی افراد به صورت چشمگیری کاهش یافته و افراد رو به فضای مجازی جهت تعاملات اجتماعی آورده اند. این امر ضربه جبران ناپذیری به بدنه جامعه وارد می کند. میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان رابطه دوسویه ای دارند و بر یکدیگر تاثیرگذار هستند . فهم و ادراک یک مکان براساس ارتباط بین انسان و محیط پیرامونش اتفاق می افتد. ویژگی ها و شاخص های کیفیت محیطی موجود در بافت های فرسوده باعث به وجود آمدن قرارگاه های رفتاری دارای پتانسیل جهت گردهمایی ها ، تعاملات اجتماعی ، بروز رفتارهای خاص و ... می شود . فعالیت ها و رفتارهایی که انسان در محیط از خود بروز می دهد کلید فهم چگونگی ادراک فرد مصرف کننده فضا می باشد . بر این اساس تحقیق حاضر با هدف شناخت معیارهای ارتقاء کیفیت محیطی قرارگاه های رفتاری و ارزیابی تاثیر آن ها در برقراری تعاملات اجتماعی بافت های فرسوده شهری در محله سنگ سیاه شیراز صورت پذیرفته است. تحقیق حاضر از نظرهدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش آن توصیفی - تحلیلی است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 351 نفر و میزان پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ، ( 0,728) برآورد شده است که نشان از پایایی پرسشنامه دارد. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزارSPSS و آزمون هایی هم چون آلفای کرونباخ و روش تحلیل عاملی به کار گرفته شده است. نتایج حاصل ، با توجه به انجام روش تحلیل عاملی روی 9 شاخص کیفیت محیط در محله سنگ سیاه شهر شیراز به منظور افزایش تعاملات اجتماعی دو عامل عینی و ذهنی به عنوان عوامل اصلی شناسایی میشوند به طوری که متغیرهای نفوذپذیری، گوناگونی، راحتی و آسایش، انعطاف پذیری، پویایی و سرزندگی، تناسبات بصری، ایمنی و امنیت تحت عامل اول که با نام عوامل عینی (فیزیکی و زیستی) نام گذاری شده است قرار میگیرند و متغیرهای خوانایی، غنای حسی، هویت و رنگ (حس) تعلق تحت عامل دوم که با نام عوامل ذهنی(ادراکی) نامگذاری شده قرار می گیرند.

نویسندگان

زهرا حسینی بیلوئی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

علی شیخ اعظمی

عضو هیات علمی گروه برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

سیدجمال الدین دریاباری

عضو هیات علمی گروه برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال