رفتارگرایی و کاربرد آن در طراحی شهری

دو عامل تعیین کننده الگوهای رفتاری شهروندان در محیط شهری، فرهنگ و خصوصیات کالبدی محیط میباشد. و وقتی شهری بدون توجه به این الگوهای رفتاری و نیاز شهروندان شکل می گیرد بی مکانی، حس عدم تعلق خاطر به محیط، بی هویتی، و بی پاسخ ماندن بسیاری از نیازهای روانی شهروندان را موجب میشود که این مشکلات نیز خود به یکنواختی کسالت بار، ناهنجاری های اجتماعی و مشکلات روانی بسیاری می انجامد. دستیابی به درک کامل از پدیده ها در ارتباط با رفتار شهروندان و شناسایی انواع رفتار و عوامل سازندهی آنها در محیط شهری امری ضروری به نظر می رسد تا بتوان محیط شهری را متناسب با نیازهای استفاده کنندگان از فضا شکل داد، و بدین ترتیب رفتار و مکان را با یکدیگر منطبق نمود. پژوهش پیش رو نیز سعی دارد تا با معرفی ماهیت رفتارگرایی در محیط شهری، کاربرد آن را برای دستیابی به یک طراحی شهری موفق بیان دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، رفتارگرایی ، الگوی رفتاری ، طراحی رفتارگرا