بررسی نقش سوآستیکا و صلیب در اصالت تاریخی

نقش چلیپا بر روی آثار در دوره های مختلف تاریخی در سرتاسردنیا دیده می شود. عده ای خاستگاه این نشان را در بین آریایی ها جستند اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد قبل از آنان در بین مردم باستان به کار می رفته است. عده ای هم این نشان را به خاطر این که بر روی اشیاء آئینی مردم باستان مورد استفاده قرار گرفته، نمادی مذهبی، و عده ای دیگر آن را نماد نژادی یک قوم می دانستند. پرستش خورشید، ستارگان، مهرپرستی و عدد مقدس چهار و ... از جمله عواملی هستند که در شکل گیری سوآستیکا و به کارگیری آن نزد مردم باستان موثر بوده اند. سوآستیکا که نمادی ایرانی و فراموش شده است که امروزه به نام صلیب خوانده می شود. در این مقاله هدف نویسندگان بررسی تفاوت بین سوآستیکا و صلیب دربیان تاریخچه اصالت سوآستیکا می باشد. در واقع سوال اصلی این مقاله این است که اهمیت در اندیشه ها و باورهای گذشتگان وتغیر دیدگاه ها به مرور زمان و عقاید چگونه است برای دستیابی به هدف فوق، با بهره گیری از روش پدیدارشناسانه (مصداق به مفهوم) تمایزات بین سوآستیکا و صلیب مورد بررسی قرار می گیرد و تلاش می شود تا با استناد به آثار به جا مانده ریشه این تفاوت ها مشخص واصالت سوآستیکا حفظ شود.

کلیدواژه ها:

سوآستیکا ، صلیب ، چلیپا ، نماد ایرانی.